anatoksyna tężcowa
Inaczej: Toksoid tężcowy. Mówiąc najprościej jest to toksyna, która na skutek działania chemicznego i laboratoryjnego została pozbawiona swoich toksycznych właściwości. W tym przypadku stosuje się ją jako szczepionkę przeciwtężcową. Dzięki odpowiedniej symulacji chemicznej antytoksyna tężcowa nie jest szkodliwa dla pacjenta, a produkuje przeciwciała zwalczające patogeny tężca. Szacuje się, że aby otrzymać pełną odporność immunologiczną, należy przyjąć 3 dawki podstawowe szczepionki w krótkim odstępie czasu. Układ odpornościowy stanie się odporny na okres około 10 lat, a po tym czasie wystarczy przyjąć dawki przypominające.
Kiedy nie należy stosować antytoksyny tężcowej? W przypadku nadwrażliwości na skład szczepionki, małopłytkowości czy silnych upośledzeń odporności na poziomie IgG. W przypadku tego ostatniego ryzyko w stosunku do korzyści dla pacjenta ocenia lekarz, gdyż każde upośledzenie odporności przyjmuje formę indywidualną o różnym stopniu nasilenia. W momencie braku zaszczepienia i wystąpienia skaleczenia czy urazu, którego następstwem może być zainfekowanie tężcem podaje się tzw. surowicę tężcową, czyli immunoglobulinę przeciwtężcową.
