Polecane produkty
Skład:
digoksyna (Digoxinum)
Wskazania:
Zaleca się podawanie leku w przypadku migotania przedsionków z szybką czynnością komór, towarzyszącego niewydolności mięśnia sercowego. Stosować również przy zaawansowanej postaci niewydolności mięśnia sercowego w terapii skojarzonej. Przyjmować przy niektórych nadkomorowych zaburzeniach rytmu, zwłaszcza przewlekłym trzepotaniu i migotaniu przedsionków.
Działanie:
Lek ma postać tabletek przeznaczonych do stosowania doustnego. Jest jednym z glikozydów nasercowych. Odpowiada za zwiększenie kurczliwości mięśnia sercowego. Podstawowy mechanizm działania digoksyny opiera się na swoistym zatrzymywaniu trifosfatazy adenozynowej. W efekcie dochodzi do wymiany jonów Na+/K+. Modyfikacja dystrybucji jonów po obu stronach błony komórkowej powoduje wzrost napływu jonów wapnia i zwiększenie poziomu wapnia podczas sprzężenia pobudzenie-skurcz. Niewielkie stężenie jonów potasu zewnątrzkomórkowego powoduje zwiększenie siły działania substancji czynnej. Odwrotny efekt obserwuje się przy hiperkaliemii. Lek blokuje mechanizm wymiany jonów Na+/K+ w komórkach autonomicznego układu nerwowego. W ten sposób pośrednio oddziałuje na pracę serca. Nasilenie bodźców ruchowych z nerwu błędnego ogranicza napięcie układu współczulnego i powoduje zwolnienie przewodzenia bodźców w przedsionkach i węźle przedsionkowo-komorowym. Efektem jest podstawowe działanie digoksyny polegające na spowolnieniu pracy komór.
Przeciwwskazania:
- nadwrażliwość na substancje składowe preparatu
- całkowity blok serca albo blok przedsionkowo-komorowy IIst., szczególnie z atakami Stokesa-Adamsa
- niemiarowości, których przyczyną jest zatrucie glikozydami nasercowymi
- niemiarowości nadkomorowe z dodatkową drogą przewodzenia przedsionkowo-komorowego, np. zespół Wolffa-Parkinsona-White'a
- częstoskurcz komorowy
- migotanie komór
- kardiomiopatia przerostowa ze zwężeniem drogi odpływu lewej komory
Dawkowanie Digoxin WZF tabletki:
Stosować doustnie. U osób dorosłych z przewlekłą niewydolnością serca bez nadkomorowych zaburzeń rytmu serca przeważnie podaje się 125-250 µg/24h u osób z właściwą czynnością nerek. U osób dorosłych i dzieci powyżej 10 lat z migotaniem albo trzepotaniem przedsionków w ramach przyśpieszonego nasycenia podawać jednorazowo 750-150 µg. W ramach stopniowego doustnego nasycenia stosować 250-750 µg/24h przez 7 dni, potem zaleca się stosowanie dawki podtrzymującej.