Polecane produkty
Skład Vemonis Intense:
Substancje czynne: metamizol sodowy w postaci metamizolu sodowego jednowodnego (Metamizolum natricum), kofeina (Coffeinum), drotaweryny chlorowodorek (Drotaverini hydrochloridum). Jedna tabletka powlekana zawiera 400mg metamizolu sodowego, 60mg kofeiny, 40mg drotaweryny chlorowodorku oraz substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna, laktoza jednowodna, krospowidon, talk, magnezu stearynian, skład otoczki: alkohol poliwinylowy, tytanu dwutlenek (E 171), talk, lecytyna sojowa, guma ksantan.
Działanie Vemonis Intense:
Produkt leczniczy Vemonis Intense jest lekiem o złożonym składzie. Zawiera on aż trzy substancje czynne – metamizol sodowy, kofeinę i drotaweryny chlorowodorek. Metamizol sodu działa przeciwbólowo, drotaweryny chlorowodorek działa rozkurczowo na mięśnie gładkie. Wskazaniem do stosowania leku jest objawowe leczenie bólu różnego pochodzenia o dużym nasileniu oraz bólów związanych ze stanami skurczowymi mięśni gładkich: układu moczowo-płciowego (kolka nerkowa, bolesne miesiączkowanie), przewodu pokarmowego (kolka jelitowa, zespół jelita drażliwego), dróg żółciowych (zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie przewodów żółciowych), gdy zastosowanie innych leków jest przeciwwskazane lub nieskuteczne. Lek dla osób dorosłych.
Zastosowanie:
Produkt leczniczy Vemonis Intense wskazany do stosowania w objawowym leczeniu bólu różnego pochodzenia o dużym nasileniu i bólów związanych ze stanami skurczowymi mięśni gładkich układu moczowo-płciowego (kolka nerkowa, bolesne miesiączkowanie), przewodu pokarmowego (kolka jelitowa, zespół jelita drażliwego), dróg żółciowych (zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie przewodów żółciowych), gdy zastosowanie innych leków jest przeciwwskazane lub nieskuteczne. Lek przeznaczony do stosowania u osób dorosłych.
Informacje dodatkowe:
Produkt przechowywać w sposób niedostępny dla dzieci, w temperaturze pokojowej. Zaleca się chronić przed działaniem wilgoci i światła. Przed rozpoczęciem przyjmowania leku należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli: pacjent ma astmę lub nietolerancję związaną z przyjmowaniem niektórych leków przeciwbólowych objawiającą się pokrzywką, obrzękiem naczynioruchowym, zwłaszcza jeśli towarzyszy jej polipowate zapalenie błony śluzowej nosa i zatok; pacjent ma astmę oskrzelową, szczególnie przy jednoczesnym występowaniu zapalenia zatok przynosowych i polipów w nosie; pacjent ma uczulenie, atopię – może dojść do wstrząsu anafilaktycznego, dlatego podczas stosowania metamizolu zaleca się zachować szczególną ostrożność u osóbw z astmą lub atopią; pacjent ma przewlekłą pokrzywkę; pacjent ma nietolerancję niektórych barwników (np. tartrazyna) lub konserwantów (np. benzoesany); pacjent ma nietolerancję alkoholu objawiającą się kichaniem, łzawieniem oczu i silnym zaczerwienieniem twarzy w reakcji nawet na niewielkie ilości alkoholu – może to wskazywać na nierozpoznaną wcześniej astmę związaną z przyjmowaniem niektórych leków przeciwbólowych; pacjent ma niskie ciśnienie krwi, problemy z krążeniem, doświadczył utraty płynów z organizmu lub odwodnienia; pacjent ma nadciśnienie tętnicze; pacjent ma wysoką gorączkę; pacjent ma problemy z nerkami lub wątrobą; pacjent jest powyżej 65. roku życia, jest w złym ogólnym stanie zdrowia lub ma niewydolność nerek; u pacjenta występuje nadwrażliwość na inne substancje. W przypadku wątpliwości czy powyższe okoliczności dotyczą pacjenta, należy skonsultować się z lekarzem prowadzącym przed rozpoczęciem stosowania leku. Zmniejszona ilość komórek krwi: podczas leczenia może wystąpić poważne zmniejszenie liczby pewnego rodzaju białych krwinek nazywane agranulocytozą. Jest to reakcja bardzo rzadka, ale może zagrażać życiu. Typowe objawy agranulocytozy – zmiany zapalne w obrębie błon śluzowych (np. w obrębie jamy ustnej, gardła, okolicy odbytu czy narządów płciowych), ból gardła, gorączka (w tym nieoczekiwanie trwałą lub nawracającą gorączkę). Agranulocytoza nie jest zależna od dawki leku i może wystąpić w dowolnym momencie leczenia. Jeśli wystąpiły którekolwiek z powyższych objawów, należy przerwać leczenie i natychmiast skonsultować się z lekarzem. Jeśli badanie krwi wykaże niewielką liczbę neutrofili, należy natychmiast przerwać leczenie i monitorować ilość krwinek tak długo aż wróci ona do normy. Metamizol może wywołać małopłytkowość objawiającą się zwiększoną podatnością na krwawienie, występowaniem krwawych wybroczyn na skórze i błonach śluzowych. W razie wystąpienia objawów małopłytkowości, należy natychmiast odstawić lek i skontaktować się z lekarzem. Podczas leczenia może wystąpić także poważne zmniejszenie liczby czerwonych i białych krwinek, jak również płytek krwi, nazywane pancytopenią. Należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza, jeśli podczas leczenia tym lekiem wystąpią objawy takie jak: złe samopoczucie, zakażenie, uporczywa gorączka, siniaki, krwawienie, bladość. Jeśli badanie krwi wykaże odchylenia w zakresie ilości krwinek lub płytek krwi, należy natychmiast przerwać leczenie i monitorować ilość krwinek i płytek krwi tak długo aż wrócą one do normy. Dolegliwości dotyczące wątroby: u osób przyjmujących metamizol występowały przypadki zapalenia wątroby, którego objawy pojawiały się w okresie od kilku dni do kilku miesięcy po rozpoczęciu leczenia. Należy przerwać stosowanie leku i skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpią dolegliwości dotyczące wątroby, takie jak: złe samopoczucie (nudności lub wymioty), gorączka, uczucie zmęczenia, utrata apetytu, ciemne zabarwienie moczu, jasno zabarwione stolce, zażółcenie skóry lub białkówek oczu, swędzenie, wysypka lub ból w górnej części brzucha. Lekarz skontroluje u pacjenta prawidłowość funkcjonowania wątroby. Nie należy przyjmować leku, jeśli wcześniej podczas przyjmowania leku z metamizolem pojawiały się dolegliwości ze strony wątroby. Ciężkie reakcje skórne: istnieje ryzyko wystąpienia ciężkich reakcji skórnych charakteryzujących się występowaniem pęcherzy na skórze i błonach śluzowych – pęcherzowy rumień wielopostaciowy, czyli zespół Stevensa-Johnsona (SJS), toksyczna nekroliza naskórka, czyli zespół Lyella (TEN), reakcje polekowe z eozynofilią i objawami ogólnymi (zespół DRESS). Jeśli wystąpi którykolwiek objawów związanych z ciężkimi reakcjami skórnymi, należy natychmiast przerwać i nie wznawiać leczenia tym lekiem. Pacjenci powinni niezwłocznie zgłosić się do lekarza. Lek ten nie powinien być stosowany przez osobyw z nadwrażliwością na jego składniki. Ciężka reakcja alergiczna: ciężka reakcja alergiczna (reakcja anafilaktyczna) charakteryzuje się nagłym wystąpieniem np. obrzęku twarzy i gardła, uogólnioną pokrzywką, skurczem oskrzeli i może zagrażać życiu, dlatego też lek ten nie powinien być stosowany przez osoby z nadwrażliwością na jego składniki oraz przez osoby z historią reakcji alergicznych po zastosowaniu innych leków przeciwbólowych. Osoby wykazujące reakcję anafilaktyczną lub inną immunologiczną reakcję na metamizol są także narażone na podobną reakcję na inne pirazolony i pirazolidyny. Obniżenie ciśnienia tętniczego krwi: lek ten może powodować obniżenie ciśnienia tętniczego krwi (niedociśnienie), które jest prawdopodobnie zależne od dawki. Ryzyko wystąpienia poważnego niedociśnienia wzrasta u osób z wcześniej występującym niskim ciśnieniem krwi, problemami z krążeniem oraz u osób, u których doszło do utraty płynów z organizmu lub u których występuje odwodnienie. U takich osób lek ten należy stosować z zachowaniem ostrożności i jedynie po konsultacji z lekarzem. Ze względu na kofeinę zawartą w leku należy unikać nadmiernego spożywania kofeiny (np. kawy, herbaty i niektórych innych napojów) w trakcie przyjmowania tego leku. Leku nie należy stosować tuż przed pójściem spać. Stosowanie u dzieci i młodzieży: nie stosować poniżej 18. roku życia. Stosowanie z innymi lekami: należy to omówić z lekarzem, należy wziąć pod uwagę następujące oddziaływania: cyklosporyna (stosowana w leczeniu pacjentów po przeszczepach) – należy kontrolować poziom cyklosporyny w surowicy, gdyż może on ulec zmniejszeniu na skutek oddziaływania z metamizolem; metotrekast (lek stosowany w leczeniu pewnych typów nowotworów) – metamizol może zwiększać toksyczność metotreksatu względem szpiku kostnego (miejsca, gdzie powstają nowe komórki krwi), szczególnie u osób w podeszłym wieku, dlatego też, należy unikać jednoczesnego stosowania metotreksatu i tego leku; kwas acetylosalicylowy – metamizol może zmniejszać działanie antyagregacyjne niskich dawek kwasu acetylosalicylowego, osoby przyjmujące niskie dawki kwasu acetylosalicylowego w profilaktyce chorób serca powinny stosować ten lek z zachowaniem ostrożności; bupropion (antydepresant i lek wspomagający rzucanie palenia) – metamizol może zmniejszać stężenie bupropionu we krwi, dlatego też, należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania tego leku i bupropionu; efawirenz (lek stosowany w leczeniu zakażenia HIV (AIDS)) – metamizol może zmniejszyć stężenie efawirenzu w osoczu i ograniczyć jego skuteczność kliniczną; metadon (lek stosowany w leczeniu uzależnienia od niedozwolonych środków odurzających (tzw. opioidów)) – metamizol może zmniejszyć stężenie metadonu w osoczu i ograniczyć jego skuteczność kliniczną; walproinian (lek stosowany w leczeniu padaczki lub zaburzenia afektywnego dwubiegunowego) – metamizol może zmniejszyć stężenie walproinianu w osoczu i ograniczyć jego skuteczność kliniczną; takrolimus (lek stosowany w zapobieganiu odrzucenia narządu u pacjentów po przeszczepieniu) – metamizol może zmniejszyć stężenie takrolimusu i ograniczyć jego skuteczność kliniczną; sertralina (lek stosowany w leczeniu depresji) – metamizol może zmniejszyć stężenie sertraliny w osoczu i ograniczyć jej skuteczność kliniczną; leki metabolizowane przez wątrobę (np. klarytromycyna, etynyloestradiol, sertralina) – kofeina może powodować wzrost ich stężenia we krwi; salicylany – kofeina może zwiększać ich wchłanianie; cymetydyna (lek zmniejszający ilość kwasu w żołądku), doustne środki antykoncepcyjne, cyprofloksacyna i enoksacyna (stosowane w leczeniu infekcji), meksyletyna (stosowany w leczeniu zaburzeń rytmu serca) – leki te mogą zwiększać stężenie kofeiny we krwi; środki zwiotczające mięśnie – niektóre środki zwiotczające mięśnie blokują metabolizm kofeiny, dlatego też łączne stosowanie kofeiny z tymi lekami nie jest zalecane; nikotyna – zwiększa wydalanie kofeiny; disulfiram (stosowany w leczeniu alkoholizmu), etynyloestradiol (stosowany w leczeniu zaburzeń miesiączkowania i jako antykoncepcja) – mogą zwiększać efekt działania kofeiny; lewodopa (stosowana w objawowym leczeniu choroby Parkinsona) – efekt działania lewodopy może zostać zmniejszony, dlatego też podczas jednoczesnego stosowania tego leku i lewodopy drżenia i sztywność mogą ulec pogorszeniu u osób z chorobą Parkinsona. Stosowanie z alkoholem: jednoczesne spożywanie alkoholu może wpływać na koncentrację i czas reakcji. Stosowanie w okresie ciąży i karmienia piersią: należy to omówić z lekarzem, przy czym stosowanie tego leku jest przeciwwskazane w okresie ciąży i karmienia piersią. Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn: w zalecanym zakresie dawkowania nie stwierdzono wpływu leku na koncentrację i czas reakcji. Jednak w przypadku wyższych dawek metamizolu lub po spożyciu alkoholu, koncentracja i czas reakcji mogą się pogorszyć lub drotaweryna może wywołać zawroty głowy, kofeina zaś nadaktywność psychoruchową i zdenerwowanie albo wyczerpanie, co stwarza zagrożenie w sytuacjach, gdy są one szczególnie ważne. Lek zawiera laktozę jednowodną – jeśli stwierdzono wcześniej u nietolerancję niektórych cukrów, przed zastosowaniem leku należy się skonsultować z lekarzem. Lek zawiera sód – każda tabletka powlekana zawiera 27,6mg sodu (głównego składnika soli kuchennej) w każdej tabletce, co odpowiada 1,4% zalecanej przez WHO maksymalnej 2g dobowej dawki sodu u osób dorosłych. Lek zawiera lecytynę sojową – nie stosować tego leku w razie stwierdzonej nadwrażliwości na orzeszki ziemne albo soję.
Przeciwwskazania:
Nie stosować w przypadku nadwrażliwości na którykolwiek składnik leku, pochodne pirazolonu (np. fenazon, propyfenazon) lub pirazolidyn (np. fenylobutazon, oksyfenbutazon). Nie stosować, jeśli pacjent ma niski poziom białych krwinek. Nie stosować, jeśli pacjent ma zaburzone funkcjonowanie szpiku kostnego (np. po leczeniu cytostatycznym) lub zaburzenia układu krwiotwórczego. Nie stosować, jeśli pacjent ma astmę lub nietolerancję związaną z przyjmowaniem niektórych leków przeciwbólowych (np. salicylany, paracetamol, diklofenak, ibuprofen, indometacyna czy naproksen), objawiające się np. skurczem oskrzeli, pokrzywką, katarem, obrzękiem naczynioruchowym. Nie stosować, jeśli pacjent ma ciężką niewydolność nerek lub wątroby, ciężką niewydolność serca, ma blok przedsionkowo-komorowy II i III stopnia, ma pewne schorzenia metaboliczne (porfiria, niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej), ma niedokrwistość. Nie stosować poniżej 18. roku życia. Nie stosować u kobiet w okresie ciąży i karmienia piersią. Nie stosować ze stwierdzoną nadwrażliwością na soję lub orzeszki ziemne (lek zawiera lecytynę sojową).
Działania niepożądane:
Podczas stosowania leku u niektórych osób mogą wystąpić działania niepożądane. Ze względu na zagrożenie życia lek należy natychmiast odstawić i wezwać pomoc lekarską w razie, gdy pojawią się ciężkie reakcje uczuleniowe (anafilaktyczne): rzadko – obrzęk twarzy, warg, języka i/lub gardła, które mogą powodować utrudnienie połykania lub oddychania; zmiany skórne i śluzówkowe, jak: świąd, pieczenie, zaczerwienienie, wysypka, pokrzywka; bardzo rzadko – ciężki skurcz oskrzeli; częstość nieznana – wstrząs anafilaktyczny (zagrażające życiu zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi, osłabienie, omdlenie). Należy natychmiast odstawić lek i zgłosić się do lekarza, gdy pojawią się następujące ciężkie działania niepożądane: bardzo rzadko – pancytopenia (znaczne zmniejszenie ilości wszystkich komórek krwi: czerwonych i białych krwinek oraz płytek krwi, objawiające się ogólnym złym samopoczuciem, gorączką, objawami zakażenia, krwiakami, krwawieniami, bladością skóry); agranulocytoza (całkowity lub prawie całkowity zanik granulocytów we krwi) objawiająca się: wysoką gorączką, dreszczami; bólem gardła, trudnościami w połykaniu oraz stanami zapalnymi błony śluzowej jamy ustnej, nosa, gardła, narządów płciowych i odbytnicy, podwyższonym OB, nie zawsze prawidłowymi wartościami hemoglobiny, erytrocytów i płytek krwi, choć najczęściej są one w normie; nieznacznie powiększonymi węzłami chłonnymi oraz śledzioną, choć najczęściej są bez zmian. Pojedyncze doniesienia wskazują, że ryzyko wystąpienia agranulocytozy może się zwiększyć w przypadku przyjmowania metamizolu przez okres dłuższy niż jeden tydzień; niedokrwistość hemolityczna, niedokrwistość aplastyczna, uszkodzenie szpiku, niekiedy kończące się zgonem. U osób z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej lek może wywołać hemolizę krwinek; zmniejszenie ilości płytek krwi (małopłytkowość, zwykle objawiająca się jako zwiększona podatność na krwawienie, występowanie krwawych wybroczyn na skórze i błonach śluzowych). Działanie niepożądane występujące z częstością nieznaną: pęcherzowy rumień wielopostaciowy – zespół Stevensa-Johnsona (pęcherze przechodzące w nadżerki, na błonach śluzowych jamy ustnej, spojówek, narządów płciowych); ciężkie reakcje skórne, w tym toksyczna nekroliza naskórka – zespół Lyella (zmiany rumieniowo-pęcherzowe w obrębie skóry i błon śluzowych prowadzące do spełzania dużych powierzchni naskórka i obnażenia dużych powierzchni skóry); ostra uogólniona osutka krostkowa; pęcherze skóry (pęcherzyca); ostra niewydolność nerek mogąca przebiegać z wydalaniem małej ilości moczu (oliguria), zatrzymaniem wydalania moczu (anuria) lub nadmiarem białek w moczu (białkomocz), ostre śródmiąższowe zapalenie nerek, czerwone zabarwienie moczu; zespół Kounisa (ostry zespół wieńcowy); uszkodzenie wątroby; nadmierne zmniejszenie ciśnienia tętniczego (występuje z częstością dla metamizolu – nieznaną, dla drotaweryny – rzadką); astma analgetyczna, napady astmy. Należy przerwać stosowanie tego leku i natychmiast zwrócić się po pomoc lekarską, jeśli wystąpi którykolwiek z poniższych objawów: złe samopoczucie (nudności lub wymioty), gorączka, uczucie zmęczenia, utrata apetytu, ciemne zabarwienie moczu, jasno zabarwione stolce, zażółcenie skóry lub białkówek oczu, swędzenie, wysypka lub ból w górnej części brzucha. Mogą to być objawy uszkodzenia wątroby. Inne działania niepożądane: niezbyt często – wysypka polekowa (przemijająca wysypka różnego typu: grudkowa, plamista, krostkowa, rumieniowa); rzadko – zmiany skórne grudkowo-plamkowe; leukopenia (zmniejszenie liczby krwinek białych we krwi); bezsenność (związana z drotaweryną); drżenie; kołatanie serca; częstość nieznana – zaburzenia żołądkowo-jelitowe, wrzody trawienne i krwawienie, wymioty, zgaga, wzdęcia, nudności, bóle brzucha, zatwardzenie, podrażnienie żołądka, biegunka, suchość w ustach; zapalenie wątroby, zażółcenie skóry i białkówek oczu, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych we krwi; bóle i zawroty głowy; czerwone zabarwienie moczu (po zastosowaniu bardzo wysokich dawek metamizolu); zmiany w poziomie glukozy krwi (wysoki i niski poziom glukozy); drażliwość, bezsenność (związana z kofeiną), nerwowość, niepokój; nadaktywność psychoruchowa; zwiększenie siły kurczliwości mięśnia sercowego, nieregularny rytm serca (arytmia), przyspieszone bicie serca (tachykardia); zaczerwienienie twarzy, szyi i dekoltu; wysypki/wykwity skórne różnego rodzaju, zmiany wysiękowe, nadmierna potliwość; skurcze mięśni; wyczerpanie; obniżone ciśnienie krwi; zespół odstawienia leku (najczęstszym objawem odstawienia kofeiny jest ból głowy), zdenerwowanie; przyspieszona praca serca, zwiększony przepływ moczu, podwyższony klirens kreatyniny, zwiększone wydalanie sodu i wapnia. Ciężkie reakcje skórne: należy przerwać stosowanie leku i natychmiast zgłosić się po pomoc medyczną, jeśli wystąpią którekolwiek z poniższych ciężkich działań niepożądanych: czerwonawe, płaskie plamy na tułowiu w kształcie tarczy celowniczej lub okrągłe, często z pęcherzami w środku, łuszczenie się skóry, owrzodzenia w jamie ustnej, gardle, nosie, na narządach płciowych i w obrębie oczu. Występowanie takich poważnych wysypek skórnych może poprzedzać gorączka i objawy grypopodobne (zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielenie się naskórka); rozległa wysypka, wysoka temperatura ciała i powiększone węzły chłonne (zespół DRESS lub zespół nadwrażliwości na leki).
Dawkowanie tabletek Vemonis Intense:
Lek stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub według wskazówek na ulotce. Stosować doustnie. Tabletki przyjmować, popijając dostateczną ilością płynu (np. szklanką wody). Dawka zależy od nasilenia bólu oraz reakcji danej osoby na lek. Zawsze należy wybierać najmniejszą dawkę konieczną do złagodzenia bólu. Zalecana dawka dla dorosłych w razie konieczności to 1-2 tabletki (400-800mg metamizolu sodu, 60-120mg kofeiny oraz 40-80mg drotaweryny chlorowodorku) 2-3 razy na dobę, nie częściej niż co 6-8 godzin. Maksymalna dobowa dawka to 6 tabletek (2400mg metamizolu sodu, 360mg kofeiny oraz 240mg drotaweryny chlorowodorku). Gdy objawy nie ustąpią po 3-5 dniach stosowania leku lub gdy mimo przyjęcia leku objawy nasilają się, należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza. Stosowanie u dzieci i młodzieży: nie stosować poniżej 18. roku życia. Osoby w podeszłym wieku i osoby w złym ogólnym stanie zdrowia lub z niewydolnością nerek: u osób w podeszłym wieku, osób osłabionych i osób z pogorszeniem czynności nerek dawkę metamizolu należy zmniejszyć ze względu na możliwość wydłużenia czasu wydalania produktów rozkładu metamizolu. U osób w podeszłym wieku ze złym ogólnym stanem zdrowia i zmniejszonym klirensem kreatyniny zaleca się stosowanie niższej dawki drotaweryny z powodu wolnego metabolizmu tej substancji czynnej. Osoby z zaburzeniem czynności nerek lub wątroby – ze względu na zmniejszenie szybkości eliminacji metamizolu u osób z zaburzeniem czynności nerek lub wątroby należy unikać wielokrotnego podawania dużych dawek metamizolu. W przypadku krótkotrwałego stosowania zmniejszenie dawki metamizolu nie jest wymagane. Brak jest doświadczeń związanych z długotrwałym stosowaniem metamizolu.
Producent: Adamed