Polecane produkty
Skład Pyretolek:
Substancja czynna: metamizol sodowy jednowodny (Metamizolum natricum monohydricum). Jedna tabletka powlekana zawiera 500mg metamizolu sodowego jednowodnego oraz substancje pomocnicze: hypromeloza, talk, magnezu stearynian, makrogol 4000, makrogol 8000, sacharyna sodowa, tytanu dwutlenek (E 171).
Działanie Pyretolek:
Metamizol sodowy jednowodny to substancja czynna zaliczana do grupy leków nazywanych pirazolonami. Działa przeciwbólowo i przeciwgorączkowo. Produkt leczniczy Pyretolek wskazany jest do stosowania w takich przypadkach jak ból w chorobach nowotworowych, silny ból po operacji, wysoka gorączka, które nie odpowiada na inne leki.
Zastosowanie:
Produkt leczniczy Pyretolek wskazany do stosowanie w leczeniu: ostrego, silnego bólu po urazach lub operacjach; skurczowych bólów brzucha (kolki); bólu w chorobach nowotworowych; innego ostrego i długotrwałego silnego bólu, gdy zastosowanie innych leków jest przeciwwskazane; wysokiej gorączki, która nie odpowiada na inne metody leczenia.
Informacje dodatkowe:
Produkt przechowywać w sposób niedostępny dla dzieci, w temperaturze pokojowej. Zaleca się chronić przed działaniem wilgoci i światła. Przed rozpoczęciem stosowania leku należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą. Lek Pyretolek zawiera metamizol, którego stosowanie jest związane z rzadkim, ale zagrażającym życiu ryzykiem wystąpienia: nagłego wstrząsu krążeniowego (zapaści krążeniowej); agranulocytozy (ostre zaburzenie spowodowane znacznym zmniejszeniem liczby granulocytów). Należy natychmiast przerwać stosowanie tego leku i niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, jeśli wystąpią następujące objawy wskazujące na możliwość występowania agranulocytozy: nieoczekiwane pogorszenie stanu ogólnego (np. gorączka, dreszcze, ból gardła, trudności w przełykaniu); gorączka nie ustępuje lub pojawia się ponownie; bolesne zmiany na błonach śluzowych, szczególnie w ustach, nosie i gardle lub w okolicy narządów płciowych lub odbytu. Jeśli wystąpiły objawy zmniejszenia liczby wszystkich komórek krwi (pancytopenii), np. ogólne złe samopoczucie, infekcja, uporczywa gorączka, krwiaki, krwawienia, bladość lub wystąpiły objawy zmniejszenia liczby płytek krwi (małopłytkowości), np. zwiększona skłonność do krwawień, małe krwawienia w obrębie skóry i błon śluzowych, należy natychmiast przerwać stosowanie leku i jak najszybciej skonsultować się z lekarzem. Lekarz może zlecić regularne kontrolowanie liczby krwinek i przerwać leczenie, jeśli wystąpią pewne zmiany w morfologii krwi. Jeśli występuje reakcja typu alergicznego na ten lek, pacjent jest także szczególnie narażony na podobną reakcję na inne leki przeciwbólowe. Jeśli występuje reakcja alergiczna lub inna reakcja układu immunologicznego (np. agranulocytoza) na ten lek, pacjent jest także szczególnie narażony na podobną reakcję na inne pirazolony i pirazolidyny (podobne substancje chemiczne), np. fenazon, propyfenazon, fenylobutazon, oksyfenbutazon. Jeśli występuje reakcja alergiczna lub inna reakcja układu immunologicznego na inne pirazolony i pirazolidyny lub inne leki przeciwbólowe, istnieje wysokie ryzyko podobnej reakcji na ten lek. Ciężkie reakcje nadwrażliwości: jeśli występuje jedna z następujących sytuacji, ryzyko wystąpienia ciężkich reakcji nadwrażliwości na ten lek jest znacznie zwiększone: nietolerancja leków stosowanych w leczeniu bólu i reumatyzmu, objawiająca się np. pokrzywką ze swędzeniem i bąblami lub obrzękiem – w takim przypadku nie należy stosować tego leku; napady duszności, np. związane z astmą, szczególnie przy jednoczesnym występowaniu polipów w nosie lub zapalenia nosa i zatok przynosowych; przewlekła pokrzywka; nadwrażliwość na niektóre barwniki (np. tartrazyna) lub konserwanty (np. benzoesany); nietolerancja alkoholu (jeśli pacjent reaguje nawet na niewielkie ilości alkoholu poprzez kichanie, łzawienie oczu i silne zaczerwienienie twarzy, może to wskazywać na nierozpoznaną wcześniej nietolerancję leków przeciwbólowych). Osobom ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia reakcji nadwrażliwości lek ten można podawać tylko po dokładnej ocenie stosunku korzyści do ryzyka, w takich przypadkach pacjent musi znajdować się pod ścisłą kontrolą lekarską, z możliwością udzielenia pomocy w nagłym przypadku. Szczególnie u osób z uczuleniem może dojść do wstrząsu anafilaktycznego, dlatego też podczas stosowania leku należy zachować szczególną ostrożność u osób z astmą lub predyspozycjami do reakcji nadwrażliwości. Ciężkie reakcje skórne: podczas leczenia metamizolem notowano występowanie ciężkich reakcji skórnych, w tym zespołu Stevensa-Johnsona, toksycznego martwiczego oddzielania się naskórka, reakcji polekowej z eozynofilią i objawami ogólnymi (zespół DRESS). Jeśli wystąpi którykolwiek z objawów związanych z ciężkimi reakcjami skórnymi, należy przerwać stosowanie metamizolu i natychmiast zgłosić się po pomoc medyczną. Jeśli kiedykolwiek wystąpiły ciężkie reakcje skórne, nie należy nigdy w przyszłości ponawiać leczenia tym lekiem. Dolegliwości dotyczące wątroby: u osób przyjmujących metamizol występowały przypadki zapalenia wątroby, którego objawy pojawiały się w okresie od kilku dni do kilku miesięcy po rozpoczęciu leczenia. Należy przerwać stosowanie tego leku i skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpią dolegliwości dotyczące wątroby – złe samopoczucie (nudności lub wymioty), gorączka, uczucie zmęczenia, utrata apetytu, ciemne zabarwienie moczu, jasno zabarwione stolce, zażółcenie skóry lub białkówek oczu, swędzenie, wysypka lub ból w górnej części brzucha – lekarz skontroluje prawidłowość funkcjonowania wątroby. Nie należy stosować tego leku, jeśli wcześniej jakiekolwiek produkty lecznicze z metamizolem spowodowały dolegliwości ze strony wątroby. Spadek ciśnienia krwi: lek może powodować zmniejszenie ciśnienia krwi, ryzyko wzrasta, jeśli: występuje niskie ciśnienie krwi, poważne odwodnienie, zaburzenia krążenia lub początkowe stadium niewydolności krążenia (np. osoby z zawałem mięśnia sercowego lub poważnym urazem); występuje wysoka gorączka. Aby zmniejszyć ryzyko spadku ciśnienia krwi, stosowanie tego leku musi być dokładnie rozważone i uważnie monitorowane, mogą być również konieczne odpowiednie środki zapobiegające (np. wyrównanie zaburzeń krążenia). Lek ten można stosować tylko wtedy, gdy parametry krążenia są uważnie monitorowane, jeśli pacjent powinien unikać spadków ciśnienia krwi, czyli w takich sytuacjach jak np.: pacjent ma ciężką chorobę wieńcową, ma istotne zwężenie naczyń mózgowych (ograniczony przepływ krwi w naczyniach mózgowych). Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek: lek można stosować wyłącznie po dokładnej ocenie stosunku korzyści do ryzyka i zastosowaniu odpowiednich środków zapobiegających. Stosowanie z innymi lekami: należy się skonsultować z lekarzem. Jest to szczególnie ważne, gdy stosowane są takie leki jak: bupropion, lek stosowany w leczeniu depresji albo wspomagająco podczas rzucania palenia; efawirenz, lek stosowany w leczeniu zakażenia HIV (AIDS); metadon, lek stosowany w leczeniu uzależnienia od niedozwolonych środków odurzających (tzw. opioidów); walproinian, lek stosowany w leczeniu padaczki lub zaburzenia afektywnego dwubiegunowego; cyklosporyna, lek stosowany w celu hamowania układu immunologicznego (odpornościowego); takrolimus, lek stosowany w zapobieganiu odrzucenia narządu u pacjentów po przeszczepieniu; sertralina, lek stosowany w leczeniu depresji. Lekarz powinien monitorować działanie i/lub stężenie leku we krwi. Z lekarzem trzeba się skonsultować, gdy stosowane są takie leki jak: metotreksat, lek stosowany w leczeniu nowotworów lub chorób reumatycznych (jednoczesne stosowanie może powodować zwiększenie szkodliwego działania metotreksatu na układ krwiotwórczy, głównie u osób w podeszłym wieku; dlatego należy unikać połączenia tych leków); kwas acetylosalicylowy, przyjmowany w małych dawkach w celu ochrony serca (metamizol może zmniejszać wpływ kwasu acetylosalicylowego na agregację płytek krwi, jeżeli te leki stosuje się jednocześnie; dlatego należy zachować ostrożność podczas stosowania metamizolu u osób stosujących kwas acetylosalicylowy); chlorpromazyna, lek stosowany w leczeniu zaburzeń psychicznych (przy jednoczesnym stosowaniu może dojść do poważnego obniżenia temperatury ciała). Substancje czynne z grupy pirazolonów (do których należy metamizol) mogą powodować interakcje z niektórymi lekami jak np.: leki hamujące powstawanie zakrzepów krwi (doustne leki przeciwzakrzepowe), kaptopryl (lek stosowany w leczeniu nadciśnienia i niektórych chorobach serca), lit (lek stosowany w leczeniu zaburzeń psychicznych), leki moczopędne, stosowane w celu zwiększenia ilości wydalanego moczu (np. triamteren), leki hipotensyjne (leki stosowane w leczeniu nadciśnienia). Nie wiadomo, w jakim stopniu metamizol prowadzi do takich interakcji. Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych: przed jakimikolwiek badaniami laboratoryjnymi należy poinformować lekarza o stosowaniu tego leku, gdyż metamizol może wpływać na wyniki niektórych badań, np. określenia stężenia kreatyniny we krwi, triglicerydów, cholesterolu HDL lub stężenia kwasu moczowego. Stosowanie z alkoholem: nie spożywać alkoholu podczas stosowania tego leku. Stosowanie w okresie ciąży i karmienia piersią: należy się skonsultować z lekarzem, przy czym stosowanie tego leku w trzecim trymestrze ciąży jest przeciwwskazane. W pierwszym i drugim trymestrze stosowanie tego leku jest niewskazane, ewentualnie lek można stosować wyłącznie w sytuacjach, gdy nie ma innych opcji leczenia i po tym, jak lekarz rozważy, czy korzyści z leczenia dla matki są wyższe niż zagrożenia związane ze stosowaniem tego leku. Produkty rozkładu metamizolu przenikają do mleka kobiet karmiących piersią w znaczących ilościach i nie można wykluczyć ryzyka dla niemowlęcia karmionego piersią, dlatego należy unikać wielokrotnego stosowania metamizolu w okresie karmienia piersią. Przy jednorazowym zastosowaniu metamizolu należy zalecić matkom zbieranie i wylewanie pokarmu przez 48 godzin od podania leku. Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn: lek stosowany w zalecanych dawkach nie upośledza zdolności koncentracji i reagowania, jednak w przypadku stosowania wyższych dawek zaleca się zachować ostrożność. Lek zawiera sód – 32,7mg sodu (główny składnik soli kuchennej) w każdej tabletce powlekanej, odpowiada to ok. 1,64% maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych. Tę informację należy wziąć pod uwagę, jeśli pacjent musi stosować dietę o niskiej zawartości soli.
Przeciwwskazania:
Nie stosować w przypadku nadwrażliwości na którykolwiek składnik leku lub inne pirazolony (np. propyfenazon, fenazon) lub pirazolidyny (np. fenylobutazon, oksyfenbutazon) – nie stosować u osób, u których doszło do znacznego zmniejszenia liczby białych krwinek (agranulocytoza) po zastosowaniu tych substancji. Nie stosować w przypadku nietolerancji na leki przeciwbólowe (zespół astmy analgetycznej lub nietolerancja na leki przeciwbólowe, objawiające się pokrzywką, obrzękiem naczynioworuchowym) – nie stosować również u osób, które reagują nagłym zwężeniem dróg oddechowych lub inną reakcją nadwrażliwości (pokrzywka, nieżyt nosa, obrzęk naczynioruchowy) na leki przeciwbólowe, takie jak salicylany, paracetamol, diklofenak, ibuprofen, indometacyna lub naproksen. Nie stosować u osób z zaburzeniami czynności szpiku kostnego, np. po zastosowaniu leków stosowanych w leczeniu nowotworów. Nie stosować u osób z zaburzeniami układu krwiotwórczego (zaburzenia wytwarzania krwi). Nie stosować w przypadku występowania choroby dziedzicznej (wady wrodzonej) z ryzykiem rozpadu krwinek czerwonych (wrodzony niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej). Nie stosować w przypadku występowania choroby dziedzicznej objawiającej się zaburzeniami syntezy hemoglobiny (ostra przerywana porfiria wątrobowa). Nie stosować w trzecim trymestrze ciąży.
Działania niepożądane:
Podczas stosowania leku u niektórych mogą wystąpić działania niepożądane. Działania niepożądane mogące mieć poważne konsekwencje, wymagające natychmiastowego przerwania stosowania tego leku i jak najszybszego skontaktowania się z lekarzem. Jeśli nagle pojawi się którykolwiek z poniższych objawów niepożądanych lub dolegliwości niepożądane będą się szybko rozwijać, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Niektóre działania niepożądane (np. ciężkie reakcje nadwrażliwości, ciężkie reakcje skórne, takie jak zespół Stevensa-Johnsona lub toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, agranulocytoza, pancytopenia) mogą stanowić zagrożenie życia. W żadnym wypadku nie należy stosować tego leku bez nadzoru lekarskiego. Szybkie zaprzestanie stosowania leku może być kluczowe. Jeśli wystąpią objawy agranulocytozy, pancytopenii lub małopłytkowości, należy natychmiast przerwać stosowanie leku, a lekarz powinien zlecić badanie krwi, w tym badanie krwi z rozmazem. Stosowanie leku należy przerwać jeszcze przed otrzymaniem wyników badań laboratoryjnych. Należy przerwać przyjmowanie tego leku i natychmiast zwrócić się po pomoc lekarską, jeśli wystąpi którykolwiek z poniższych objawów: złe samopoczucie (nudności lub wymioty), gorączka, uczucie zmęczenia, utrata apetytu, ciemne zabarwienie moczu, jasno zabarwione stolce, zażółcenie skóry lub białkówek oczu, swędzenie, wysypka lub ból w górnej części brzucha – mogą to być objawy uszkodzenia wątroby. Inne działania niepożądane: niezbyt często – fioletowa do ciemnoczerwonej wysypka, czasami pęcherzykowa (wysypka polekowa); spadek ciśnienia krwi, który prawdopodobnie jest spowodowany przez bezpośrednie działanie leku i nie towarzyszą mu inne objawy reakcji nadwrażliwości. Tylko w rzadkich przypadkach reakcje te powodują znaczący spadek ciśnienia krwi. Ryzyko obniżenia ciśnienia może być większe u osób z wysoką gorączką, charakterystyczne objawy nadmiernego spadku ciśnienia to przyspieszone bicie serca, bladość, drżenia, zawroty głowy, nudności i utrata przytomności; rzadko – reakcje nadwrażliwości (reakcje anafilaktyczne lub anafilaktoidalne), do objawów lżejszych reakcji należy: pieczenie oczu, kaszel, katar, kichanie, uczucie ucisku w klatce piersiowej, zaczerwienienie skóry, szczególnie w okolicy twarzy i głowy, pokrzywka i obrzęk twarzy, rzadziej – nudności i skurcze w obrębie brzucha. Objawy, na które należy szczególnie zwrócić uwagę, to pieczenie, swędzenie i uczucie ciepła na języku i pod nim oraz na dłoniach i spodzie stóp. Lżejsze reakcje mogą przechodzić w cięższe jak np.: ciężka pokrzywka, ciężki obrzęk naczynioruchowy (obrzęki, w tym w obrębie krtani), ciężki skurcz dolnych dróg oddechowych, przyspieszone bicie serca, czasami zbyt wolne bicie serca, arytmia serca, spadek ciśnienia krwi, czasem poprzedzony jego wzrostem, utrata przytomności, wstrząs krążeniowy. Reakcje te mogą wystąpić pomimo wcześniejszego stosowania tego leku bez powikłań i mogą być ciężkie lub zagrażać życiu, a w niektórych przypadkach mogą nawet być śmiertelne. U osób z zespołem astmy analgetycznej reakcje nadwrażliwości objawiają się typowymi napadami astmy; zmniejszona liczba białych krwinek we krwi (leukopenia); wysypka skórna (np. plamkowo-grudkowa); bardzo rzadko – znaczne zmniejszenie liczby granulocytów (agranulocytoza), w tym przypadki śmiertelne, zmniejszona liczba płytek krwi (małopłytkowość) – prawdopodobnie reakcje te mają podłoże immunologiczne. Powyżej wypisane reakcje mogą wystąpić nawet, jeśli wcześniej stosowano metamizol bez żadnych powikłań. Istnieją doniesienia, że ryzyko agranulocytozy zwiększa się, jeśli ten lek stosowany jest dłużej niż tydzień. Do charakterystycznych objawów agranulocytozy należy: wysoka gorączka, dreszcze, ból gardła, trudności w połykaniu, stan zapalny w obrębie jamy ustnej, nosa, gardła, narządów płciowych i odbytnicy. U osób przyjmujących antybiotyki objawy te mogą mieć niewielkie nasilenie. Opadanie krwinek czerwonych jest znacznie przyspieszone, podczas gdy węzły chłonne mogą pozostać bez zmian lub być tylko nieznacznie powiększone. Do charakterystycznych objawów małopłytkowości należy np. zwiększone krwawienie i małe krwawienia w obrębie skóry i błon śluzowych; napady astmy; duże obszary skóry objęte pęcherzami oraz łuszczeniem się skóry (zespół Stevensa-Johnsona lub toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka); nagłe pogorszenie się czynności nerek, przy czym w niektórych przypadkach może rozwijać się skąpomocz lub bezmocz, wydalanie białek krwi z moczem, ostra niewydolność nerek, zapalenie nerek (ostre śródmiąższowe zapalenie nerek); częstość nieznana – nagły wstrząs krążeniowy na skutek ciężkiej reakcji alergicznej (wstrząs anafilaktyczny); zawał serca w przebiegu reakcji alergicznej (zespół Kounisa); niedokrwistość przebiegająca jednocześnie z zaburzeniami czynności szpiku kostnego (niedokrwistość aplastyczna), zmniejszona liczba białych i czerwonych krwinek oraz płytek krwi (pancytopenia), w tym przypadki śmiertelne; do objawów niedokrwistości aplastycznej i pancytopenii należy ogólne złe samopoczucie, infekcja, uporczywa gorączka, krwiaki, krwawienia, bladość; krwawienie z przewodu pokarmowego; zapalenie wątroby, zażółcenie skóry i białkówek oczu, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych we krwi; ciężkie reakcje skórne. Należy przerwać stosowanie metamizolu i natychmiast zgłosić się po pomoc medyczną, jeśli wystąpi którekolwiek z poniższych ciężkich działań niepożądanych: czerwonawe, płaskie plamy na tułowiu w kształcie tarczy celowniczej lub okrągłe, często z pęcherzami w środku, łuszczenie się skóry, owrzodzenia w jamie ustnej, gardle, nosie, na narządach płciowych i w obrębie oczu. Występowanie poważnych wysypek skórnych może poprzedzać gorączka i objawy grypopodobne (zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka); rozległa wysypka, wysoka temperatura ciała i powiększone węzły chłonne (zespół DRESS lub zespół nadwrażliwości na lek). Może wystąpić czerwone zabarwienie moczu, spowodowane wydalaniem nieszkodliwego metabolitu metamizolu.
Dawkowanie tabletek Pyretolek:
Lek stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub według wskazówek na ulotce. Stosować doustnie, połykać w całości, popijać odpowiednią ilością płynu, np. szklanką wody. Dawka zależy od nasilenia bólu lub gorączki oraz reakcji danej osoby na ten lek. Zawsze należy stosować najmniejszą dawkę konieczną do złagodzenia bólu i gorączki. Osoby dorosłe i młodzieży powyżej 15. roku życia (o masie ciała przekraczającej 53kg) – można stosować maksymalnie 1000mg metamizolu w dawce pojedynczej (2 tabletki) nie częściej niż 4 razy na dobę w odstępach wynoszących 6-8 godzin. Maksymalna dawka dobowa: 4000mg (8 tabletek). Zwykle wyraźnie odczuwalnego działania można spodziewać się w ciągu 30-60 minut od podania doustnego. Lek nie powinien być stosowany u dzieci poniżej 15. roku życia, dla młodszych dzieci dostępne są inne postacie i moce tego leku. Osoby w podeszłym wieku i pacjenci w złym ogólnym stanie zdrowia lub z niewydolnością nerek: dawkę należy zmniejszyć ze względu na możliwość wydłużenia czasu wydalania produktów rozkładu metamizolu. Osoby z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby: ze względu na zmniejszenie szybkości eliminacji u osób z zaburzeniem czynności nerek lub wątroby należy unikać wielokrotnego podawania dużych dawek. W przypadku krótkotrwałego stosowania zmniejszenie dawki nie jest wymagane – brak jest doświadczeń związanych z długotrwałym stosowaniem. Czas leczenia: zależy od rodzaju i stopnia zaawansowania choroby. Bez konsultacji z lekarzem nie stosować dłużej niż 3-5 dni. Jeśli po tym czasie objawy nie ustąpią lub się nasilą, należy skonsultować się z lekarzem.