Polecane produkty
Skład Loperamide Aurovitas 2mg:
Substancja czynna: loperamidu chlorowodorek (Loperamidi hydrochloridum). Każda kapsułka zawiera 2mg loperamidu chlorowodorku oraz substancje pomocnicze – zawartość kapsułki: laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, talk, magnezu stearynian; osłonka kapsułki: tytanu dwutlenek (E 171), żelatyna; tusz: szelak, żelaza tlenek czarny (E 172).
Działanie Loperamide Aurovitas 2mg:
Produkt leczniczy Loperamide Aurovitas 2mg wskazany jest do stosowania w leczeniu ostrych ataków biegunki. Preparat jest przeznaczony dla osób dorosłych i młodzieży powyżej 12. roku życia. Substancją czynną leku jest loperamidu chlorowodorek. Pomaga on zatrzymać biegunkę. Powoduje, że stolec jest bardziej zwarty, ponadto zmniejsza częstość wypróżnień.
Zastosowanie:
Produkt leczniczy Loperamide Aurovitas 2mg wskazany do stosowania w leczeniu nagłych, krótkotrwałych (ostrych) ataków biegunki. Lek przeznaczony dla osób dorosłych oraz młodzieży powyżej 12. roku życia.
Informacje dodatkowe:
Produkt przechowywać w sposób niedostępny dla dzieci, w temperaturze pokojowej. Zaleca się chronić przed działaniem wilgoci i światła. Przed rozpoczęciem przyjmowania leku należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą. Lek tylko zatrzymuje biegunkę, nie leczy jej przyczyny. Gdy to możliwe, trzeba równocześnie stosować środki leczące przyczynę biegunki, wszelkie wątpliwości należy zawsze omawiać z lekarzem. U osób zmagających się z biegunką dochodzi do utraty płynów, czyli do odwodnienia. Stan ten objawia się m.in. suchością w ustach, zawrotami głowy i/lub wymiotami. Ryzyko odwodnienia jest zdecydowanie wyższe u małych dzieci i osób starszych. chcąc uniknąć odwodnienia, należy uzupełniać i zatrzymywać płyn w organizmie, oznacza to, że należy dużo pić i uzupełniać cukier i sól. Polecane są dostępne w aptece doustne płyny nawadniające. W przypadku, gdy biegunka trwa dłużej niż 48 godzin, należy przerwać leczenie, a następnie skonsultować się z lekarzem. Osoby z chorobami wątroby: jeśli występują zaburzenia czynności wątroby lub choroba utrzymuje się, lek należy przyjmować wyłącznie po wcześniejszej konsultacji z lekarzem. Jest to ważne, gdyż w tej sytuacji rozkład loperamidu może być opóźniony, co zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Osoby chore na AIDS: jeśli stosuje się u nich ten lek na biegunkę, należy zachować ostrożność, a w przypadku pojawienia się obrzęku żołądka, należy przerwać leczenie oraz skonsultować się z lekarzem. U osób z AIDS i ciężką infekcją jelitową (zakaźnym zapaleniem jelita grubego), którzy stosowali loperamid, obserwowano kilka przypadków zaparcia o zwiększonym ryzyku toksycznego zapalenia okrężnicy. W przypadku, gdy wystąpi niedrożność jelit, należy przerwać stosowanie leku i skonsultować się z lekarzem. Nigdy nie wolno przekraczać zalecanej dobowej dawki. Poważne problemy z sercem (np. szybkie lub nieregularne bicie serca) notowano u osób, którzy zastosowali zbyt dużo loperamidu. Stosowanie z innymi lekami: należy się skonsultować z lekarzem. Ma to znaczenie zwłaszcza wtedy, gdy stosowane są takie leki jak: rytonawir (stosowany w leczeniu zakażenia wirusem HIV), chinidyna (stosowana w leczeniu zaburzeń rytmu serca lub malarii), desmopresyna przyjmowana doustnie (stosowana w leczeniu nadmiernego oddawania moczu), itrakonazol lub ketokonazol (stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych), gemfibrozyl (stosowany w leczeniu wysokich poziomów lipidów we krwi). Należy spodziewać się, że leki o podobnym mechanizmie działania jak ten lek mogą nasilać jego działanie, a leki przyspieszające pasaż żołądkowo-jelitowy mogą osłabiać jego działanie. Stosowanie z jedzeniem i piciem: lek można stosować z jedzeniem i piciem. Stosowanie w okresie ciąży i karmienia piersią: możliwość stosowania tego leku należy omówić z lekarzem. W pierwszym trymestrze należy unikać stosowania tego leku. W drugim i trzecim trymestrze lek można stosować. Lek może przenikać do mleka, nie jest on więc zalecany do stosowania u matek karmiących piersią. Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn: ze względu na to, że lek może powodować zawroty głowy, zmęczenie lub senność, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn. Lek zawiera laktozę – należy omówić z lekarzem możliwość stosowania u osób ze stwierdzoną wcześniej nietolerancją niektórych cukrów.
Przeciwwskazania:
Nie stosować w przypadku nadwrażliwości na którykolwiek składnik leku. Nie stosować w przypadku rozdęcia okrężnicy (silnie rozszerzona okrężnica), ostrego rozdęcia okrężnicy (ostre toksyczne zapalenie okrężnicy z rozszerzeniem okrężnicy) i niedrożności jelit (jest to poważna sytuacja, która może wystąpić u osób z chorobą Hirschsprunga, chorobą Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego oraz z powodu bardzo bolesnego wzdęcia brzucha, gorączki i przyspieszonego bicia serca). Nie stosować przy niedrożności jelit, która powoduje „wyciek” wodnistych stolców (pojawia się ona w niektórych zaburzeniach jelitowych). Nie stosować, gdy pojawia się uporczywy ból brzucha, wysoka temperatura i/lub stolce zawierające śluz i/lub krew (przyczyną objawów może być zatrucie pokarmowe, infekcja lub zapalenie jelita grubego). Nie stosować w przypadku bakteryjnego zapalenia jelita grubego i/lub jelita cienkiego wywołanego przez organizmy inwazyjne, takie jak: Salmonella, Shigella i Campylobacter. Nie stosować przy ciężkim zapaleniu jelit (np. wrzodziejące zapalenie jelita grubego lub rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego wywołane stosowaniem niektórych antybiotyków). Nie stosować w sytuacji, w której normalne wypróżnienie nie powinno być tłumione. Nie stosować u dzieci poniżej 12. roku życia.
Działania niepożądane:
U niektórych osób podczas stosowania leku mogą wystąpić działania niepożądane. Należy się skonsultować z lekarzem lub farmaceutą, gdy nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub pojawi się jakikolwiek objaw niepożądany spoza tych wymienionych w ulotce. W przypadku, gdy wystąpi którykolwiek z poniższych objawów, należy niezwłocznie przerwać stosowanie leku i jak najszybciej zgłosić się po pomoc medyczną: rzadko – reakcje alergiczne, w tym wstrząs anafilaktyczny, niewyjaśniony świszczący oddech, duszność, obrzęk twarzy i gardła; utrata przytomności lub obniżony poziom świadomości (uczucie słabości lub zmniejszona czujność), zwiększenie napięcia mięśniowego, nieprawidłowa koordynacja; niedrożność jelit, powiększenie okrężnicy, wzdęcia brzucha; toksyczna reakcja alergiczna skóry i błon śluzowych występująca z zaczerwienieniem, powstawaniem pęcherzy i złuszczaniem naskórka (wykwity pęcherzowe, również zespół Stevensa-Johnsona, zespół Lyella i rumień wielopostaciowy), obrzęk twarzy, pokrzywka, swędzenie; wysypka skórna, która może mieć ciężki przebieg obejmujący powstawanie pęcherzy i łuszczenie się skóry; rozszerzenie jelita grubego (rozdęcie okrężnicy); zaparcie (niedrożność jelit); częstość nieznana – ból w nadbrzuszu, promieniujący do pleców ból brzucha, tkliwość przy dotykaniu brzucha, gorączka, przyspieszony puls, nudności, wymioty, które mogą być objawami zapalenia trzustki (ostre zapalenie trzustki). Inne działania niepożądane – jeśli wystąpi którykolwiek z nich, należy przerwać stosowanie leku i skonsultować się z lekarzem: często – ból głowy, zawroty głowy; nudności (mdłości), zaparcia, wzdęcia (wiatry); niezbyt często – zmęczenie, senność; bóle brzucha, dyskomfort w jamie brzusznej, ból w górnej części brzucha, wymioty, niestrawność i zgaga, suchość w jamie ustnej; rzadko – zwężenie źrenic; trudności z oddawaniem wody (moczu); zmęczenie.
Dawkowanie kapsułek Loperamide Aurovitas 2mg:
Należy stosować według zaleceń lekarza lub zgodnie z zaleceniami na ulotce. Kapsułki należy połykać w całości i popijać wodą. Schemat dawkowania dla osób dorosłych, osób starszych i młodzieży powyżej 12. roku życia: po pierwszym luźnym stolcu (wypróżnieniu) należy zastosować 2 kapsułki i popić wodą. Po każdym kolejnym luźnym stolcu należy zastosować 1 kapsułkę. Nie stosować więcej niż 6 kapsułek na dobę. Nie należy przekraczać zalecanych dobowych dawek. Jeśli objawy utrzymują się dłużej niż 48 godzin, należy przerwać leczenie i skonsultować się z lekarzem. Bez konsultacji z lekarzem leku nie stosować dłużej niż przez dwa dni. W trakcie biegunki trzeba zwiększyć podaż płynów, w tym także stosować płyny nawadniające z elektrolitami, które zapobiegają odwodnieniu.