Polecane produkty
Skład Paduden Express 200mg:
Substancja czynna: ibuprofen (Ibuprofenum). Każda kapsułka miękka zawiera 200mg ibuprofenu oraz substancje pomocnicze – rdzeń kapsułki: makrogol 600, potasu wodorotlenek, krzemionka koloidalna bezwodna i woda oczyszczona; otoczka kapsułki: żelatyna, sorbitol ciekły, częściowo odwodniony (E 420), tartrazyna (E 102), triglicerydy kwasów tłuszczowych o średniej długości łańcucha.
Działanie Paduden Express 200mg:
Substancja czynna leku jest niesteroidowym lekiem przeciwzapalnym. Ibuprofen działa przeciwzapalnie, przeciwbólowo i przeciwgorączkowo. Produkt leczniczy Paduden Express 200mg wskazany jest do stosowania jako środek zmniejszający ból o nasileniu łagodnym i umiarkowanym oraz zmniejszający gorączkę. Lek przeznaczony do stosowania u dorosłych i młodzieży powyżej 12. roku życia.
Zastosowanie:
Produkt leczniczy Paduden Express 200mg wskazany do stosowania u osób dorosłych i młodzieży powyżej 12. roku życia w celu łagodzenia bólu o nasileniu łagodnym lub umiarkowanym – ból głowy, ból zębów, ból miesiączkowy, ból mięśni (przykurcze), ból pleców (ból okolicy lędźwiowej) oraz w przypadku stanów gorączkowych i gorączki i bólu po szczepieniu.
Informacje dodatkowe:
Produkt przechowywać w sposób niedostępny dla dzieci, w temperaturze pokojowej. Zaleca się chronić przed działaniem wilgoci i światła. Przed rozpoczęciem stosowania leku należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli: kiedykolwiek wystąpiło owrzodzenie żołądka lub dwunastnicy, krwawienie z żołądka lub dwunastnicy, bądź perforacja żołądka lub dwunastnicy z objawami takimi jak np. ciężki lub uporczywy ból brzucha i/lub czarne stolce, nawet bez uprzedniego wystąpienia objawów ostrzegawczych. Ryzyko zwiększa się w sytuacji, gdy stosuje się większe dawki leku, czas leczenia jest wydłużony, a także u osób z chorobą wrzodową w wywiadzie oraz u osób w podeszłym wieku; występuje obrzęk; występuje astma lub inne schorzenie układu oddechowego; występuje lub występowała choroba serca, pacjent ma wysokie ciśnienie krwi; pacjent ma chore nerki lub wątrobę, ma więcej niż 60 lat, potrzebuje przyjmować ten lek przed długi czas (dłużej niż przez 1-2 tygodnie) – lekarz może zlecić wykonywanie regularnych badań kontrolnych; pacjent jest odwodniony, np. z powodu ciężkiej biegunki lub wymiotów – trzeba uzupełniać płyny i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, gdyż w tym przypadku ibuprofen może spowodować niewydolność nerek z powodu odwodnienia, ponadto u odwodnionej młodzieży istnieje ryzyko zaburzenia czynności nerek; pacjent jednocześnie stosuje leki wpływające na krzepliwość krwi – doustne antykoagulanty, leki przeciwpłytkowe z rodzaju kwasu acetylosalicylowego. Należy skonsultować również stosowanie innych leków mogących zwiększać ryzyko krwawienia – kortykosteroidy i leki przeciwdepresyjne z grupy SSRI; pacjent jest leczony diuretykami (lekami moczopędnymi) – trzeba monitorować stan nerek pacjenta; występuje toczeń rumieniowaty – może wystąpić aseptyczne zapalenie opon mózgowych; występuje ostra przerywana porfiria – trzeba ocenić, czy stosowanie ibuprofenu jest właściwe; pacjent jest leczony ibuprofenem, gdyż może on maskować gorączkę, która jest głównym objawem zakażenia, co może utrudnić właściwą diagnozę; występuje ból głowy po długotrwałym stosowaniu, nie należy zwiększać dawki tego leku, możliwe jest wystąpienie reakcji alergicznych po zastosowaniu tego leku; pacjent będzie przyjmował ibuprofen po przejściu poważnej operacji, lekarz podda go ścisłej kontroli; u pacjenta występuje zakażenie; pacjent ma ospę wietrzną, stosowanie tego leku nie jest zalecane. Wskazane jest stosowanie najmniejszej skutecznej dawki do złagodzenia lub kontroli bólu, nie należy stosować tego leku dłużej niż jest to konieczne do kontrolowania objawów. Środki ostrożności dotyczące układu sercowo-naczyniowego: stosowanie takich leków jak ibuprofen wiążę się z nieznacznym wzrostem ryzyka zawału serca lub udaru – w szczególności stosowanie dużych dawek leku. Nie należy przekraczać zalecanej dawki i czasu trwania leczenia. Przed rozpoczęciem stosowania leku należy omówić leczenie z lekarzem lub farmaceutą jeśli: występują choroby serca – niewydolność serca i dławica piersiowa, pacjent miał atak serca, operację pomostowania, występuje choroba tętnic obwodowych lub pacjent przeszedł jakikolwiek udar (mini-udar lub przemijający atak niedokrwienny – TIA); pacjent ma wysokie ciśnienie krwi, cukrzycę, występuje u niego zwiększone stężenie cholesterolu, w rodzinie pacjenta występowała choroba serca lub udar, pacjent pali tytoń. Leki tego typu mogą powodować zatrzymywanie płynów, zwłaszcza u osób z niewydolnością serca i/lub wysokim ciśnieniem krwi (nadciśnieniem tętniczym). Reakcje skórne: wraz ze stosowaniem tego leku obserwowano ciężkie reakcje skórne związane. Jeśli wystąpi wysypka, zmiany na śluzówce, pęcherze, inne objawy alergii, należy niezwłocznie przerwać stosowanie leku i zgłosić się do lekarza – mogą to być pierwsze objawy bardzo poważnej reakcji skórnej. Zakażenia: lek ten może ukryć objawy przedmiotowe zakażenia, takie jak gorączka i ból, przez co może opóźnić zastosowanie odpowiedniego leczenia zakażenia, co poskutkuje zwiększonym ryzykiem powikłań. Taką sytuację zaobserwowano w przebiegu wywołanego przez bakterie zapalenia płuc i bakteryjnych zakażeń skóry związanych z ospą wietrzną. Jeśli pacjent przyjmuje ten lek w trakcie zakażenia, a objawy zakażenia utrzymują się lub nasilają, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Stosowanie z innymi lekami: należy to omówić z lekarzem. Trzeba wiedzieć, że lek ten może wpływać na działanie innych leków lub też inne leki mogą wpływać na działanie tego leku, np. leki przeciwzakrzepowe (np. zapobiegające powstawaniu zakrzepów, np. kwas acetylosalicylowy, warfaryna, tyklopidyna); leki obniżające ciśnienie krwi (inhibitory ACE, takie jak kaptopryl, leki beta-adrenolityczne, takie jak atenolol, leki będące antagonistami receptora angiotensyny II,takie jak losartan); leki przeciwpłytkowe (zapobiegające tworzeniu się zakrzepów krwi w naczyniachkrwionośnych), takie jak tyklopidyna lub aspiryna (kwas acetylosalicylowy); inne niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak aspiryna; glikokortykosteroidy, takie jak kortyzon i prednizolon; selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (leki stosowane w depresji); lit (stosowany w leczeniu depresji); metotreksat (stosowany w leczeniu nowotworów oraz reumatyzmu) – lekarz może dostosować dawkę tego leku; mifepryston (lek o działaniu poronnym); digoksyna i inne glikozydy nasercowe (stosowane w niewydolności serca); hydantoiny, takie jak fenytoina (stosowane w leczeniu padaczki); sulfonamidy, takie jak sulfametoksazol i kotrimoksazol (stosowane w zakażaniach bakteryjnych); leki moczopędne (leki zwiększające wydalanie moczu); pentoksyfilina (stosowana w zaburzeniach krążenia); probenecyd (stosowany w leczeniu dny moczanowej lub zakażeń w połączeniu z penicyliną); antybiotyki z grupy chinolonów, takie jak norfloksacyna; sulfinpirazon (do leczenia dny moczanowej); insulina i doustne leki przeciwcukrzycowe (stosowane do obniżania poziomu glukozy we krwi); cyklosporyna i takrolimus (stosowane w celu zapobiegania odrzuceniu przeszczepionych narządów); leki przeciwnadciśnieniowe (obniżające wysokie ciśnienie krwi); leki trombolityczne (leki powodujące rozpuszczanie lub rozpadanie się zakrzepów krwi); zydowudyna (lek stosowany w leczeniu zakażenia wirusem HIV); antybiotyki aminoglikozydowe, takie jak neomycyna; ekstrakty ziołowe: z miłorzębu japońskiego; baklofen (stosowany w leczeniu mimowolnych i uporczywych skurczów mięśni); fenytoina (stosowana w leczeniu padaczki); żywice jonowymienne, takie jak cholestyramina (stosowana w celu obniżenia wysokiego poziomu cholesterolu we krwi); takryna (stosowana w leczeniu choroby Alzheimera); inhibitory CYP2C9, takie jak worykonazol i flukonazol. Zawsze przed zastosowaniem tego leku, gdy stosowane są inne leki należy się skonsultować z lekarzem, gdyż inne leki także mogą ulegać wpływowi lub mieć wpływ na leczenie tym lekiem. Interakcje z badaniami analitycznymi: w przypadku wykonywania jakichkolwiek badań diagnostycznych (np. badania krwi, moczu, testy skórne z użyciem alergenów), należy poinformować lekarza o przyjmowaniu obecnie lub ostatnio tego leku, ponieważ może to zmienić wyniki. Stosowanie z jedzeniem, piciem, alkoholem: lek można stosować z posiłkiem lub bez posiłku, stosowanie podczas jedzenia jest zalecane osobom o wrażliwym żołądku. Należy unikać jednoczesnego stosowania ibuprofenu z alkoholem, aby uniknąć uszkodzenia żołądka. Ibuprofen u osób systematycznie spożywających alkohol (co najmniej trzy porcje alkoholu – piwa, wina, alkoholu wysokoprocentowego – na dobę) może powodować krwawienie z żołądka. Stosowanie u kobiet w okresie ciąży i karmienia piersią: zawsze kobieta powinna się skonsultować z lekarzem. W pierwszych sześciu miesiącach ciąży nie należy stosować ibuprofenu, chyba że jest to bezwzględnie konieczne, ponieważ stosowanie leku może zwiększać ryzyko występowania wad rozwojowych lub poronienia. W takich przypadkach należy stosować najniższą dawkę przez jak najkrótszy czas. W trzecim trymestrze stosowanie leku jest przeciwwskazane. Nie należy przyjmować ibuprofenu w ostatnich 3 miesiącach ciąży, ponieważ może on zaszkodzić nienarodzonemu dziecku lub być przyczyną komplikacji podczas porodu. Może powodować zaburzenia związane z nerkami i sercem u nienarodzonego dziecka i zwiększać skłonność do krwawień pacjentki i jej dziecka oraz powodować opóźnienie lub wydłużenie okresu porodu. W ciągu pierwszych 6 miesięcy ciąży nie należy stosować leku, chyba że jest to bezwzględnie konieczne i zalecone przez lekarza. Jeśli konieczne jest leczenie w tym okresie lub podczas prób zajścia w ciążę, należy zastosować jak najmniejszą dawkę przez możliwie najkrótszy czas. Od 20. tygodnia ciąży ibuprofen może powodować zaburzenia czynności nerek u nienarodzonego dziecka, jeśli jest przyjmowany dłużej niż kilka dni. Może to prowadzić do zmniejszenia ilości płynu owodniowego otaczającego dziecko (małowodzie) lub zwężenia naczynia krwionośnego (przewodu tętniczego) w sercu dziecka. Jeśli konieczne jest leczenie przez okres dłuższy niż kilka dni, lekarz może zalecić dodatkową obserwację. Lek przenika do mleka kobiecego, mimo to może być stosowany podczas karmienia piersią, jeśli podawany jest w zalecanych dawkach i przez najkrótszy możliwy okres. U kobiet w wieku rozrodczym należy wziąć pod uwagę, że stosowanie ibuprofenu może powodować zaburzenia płodności. Należy unikać przyjmowania tego leku, jeśli pacjentka próbuje zajść w ciążę. Stosowanie u dzieci i młodzieży: nie stosować poniżej 12. roku życia. Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn: nie należy prowadzić pojazdu lub obsługiwać maszyn, jeśli pojawią się zawroty głowy, zaburzenia widzenia. Lek zawiera tartrazynę – może powodować reakcje alergiczne. Lek zawiera sorbitol – 61,3mg sorbitolu w każdej kapsułce, co odpowiada 0,88mg/kg. Lek zawiera potas – mniej niż 1mmol (39mg) potasu na kapsułkę, można uznać za „wolny od potasu”.
Przeciwwskazania:
Nie stosować w przypadku nadwrażliwości na którykolwiek składnik leku i na inne niesteroidowe leki przeciwzapalne (objawy wskazujące na reakcję alergiczną to m.in.: swędząca wysypka, obrzęk twarzy, ust lub języka, katar, trudności w oddychaniu lub astma). Nie stosować, jeśli kiedykolwiek wystąpiło owrzodzenie żołądka i/lub dwunastnicy, krwawienie lub perforacja przewodu pokarmowego. Nie stosować, jeśli występują krwawe wymioty. Nie stosować w przypadku choroby Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Nie stosować, jeśli występują smoliste stolce lub krwawe biegunki, ciężka choroba wątroby lub nerek, krwawienia, zaburzenia krzepnięcia krwi. Nie stosować, jeśli przyjmowane są leki przeciwzakrzepowe (w przypadku konieczności stosowania leków przeciwzakrzepowych w tym samym czasie lekarz zleci badania krzepliwości krwi). Nie stosować, jeśli występują poważne problemy z sercem. Nie stosować w ostatnim trymestrze ciąży.
Działania niepożądane:
Podczas stosowania leku u niektórych osób mogą wystąpić działania niepożądane. U osób powyżej 65. roku życia ryzyko skutków ubocznych się zwiększa. Występowanie działań niepożądanych jest rzadsze, gdy lek stosowany jest przez krótki czas i dawka dawka dobowa jest mniejsza od maksymalnej zalecanej dawki. Wystąpienie następujących objawów wymaga natychmiastowego przerwania stosowania leku i niezwłocznej konsultacji z lekarzem: objawy krwawienia z przewodu pokarmowego – silny ból brzucha, czarne lub smoliste stolce i wymioty z krwią lub ciemnymi cząstkami przypominającymi fusy z kawy; objawy bardzo rzadkich, ale ciężkich reakcji alergicznych – zaostrzenie astmy, świszczący lub zmieniony oddech niewiadomego pochodzenia, obrzęk twarzy, języka lub gardła, trudności z oddychaniem, szybkie bicie serca, spadek ciśnienia krwi prowadzący do wstrząsu (takie objawy mogą wystąpić już po pierwszym zastosowaniu tego leku); ciężkie reakcje skórne – wysypki na całym ciele, łuszczenie skóry, powstawanie pęcherzy lub złuszczanie się skóry. O wystąpieniu następujących objawów należy poinformować lekarza: często – dolegliwości żołądkowo-jelitowe – zgaga, ból brzucha i nudności, niestrawność, biegunka, wymioty, wzdęcia (gazy), zaparcia, niewielkie krwawienie z żołądka i/lub z jelit, mogące w wyjątkowych przypadkach powodować niedokrwistość (anemię); niezbyt często – wrzody trawienne, perforacja lub krwawienie, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej z owrzodzeniem, nasilenie objawów istniejącej choroby jelit (zapalenia jelita grubego lub choroby Leśniowskiego-Crohna), zapalenie żołądka; zaburzenia widzenia; różne wysypki skórne; reakcje nadwrażliwości z pokrzywką i świądem; rzadko – szum w uszach (dzwonienie w uszach); podwyższone stężenie mocznika we krwi, ból w bokach i/lub ból brzucha, krew w moczu i gorączka, które mogą być objawem uszkodzenia nerek (martwica brodawek nerkowych); zmniejszenie stężenia hemoglobiny; bardzo rzadko – zapalenie przełyku, zapalenie trzustki i powstawanie przeponowego zwężenia światła jelita; niewydolność serca, zawał mięśnia sercowego i obrzęk twarzy i rąk; zmniejszenie ilości wydalanego moczu, obrzęk i mętny mocz (zespół nerczycowy), zapalna choroba nerek (śródmiąższowe zapalenie nerek), które może doprowadzić do ostrej niewydolności nerek – jeśli wystąpi jeden z opisanych powyżej objawów, należy przerwać stosowanie leku i jak najszybciej skonsultować się z lekarzem, mogą to być pierwsze objawy uszkodzenia nerek lub niewydolności nerek; reakcje psychotyczne, depresja; wysokie ciśnienie krwi, zapalenie naczyń; kołatanie serca; zaburzenia czynności wątroby (pierwszym objawem mogą być przebarwienia skóry), uszkodzenie wątroby, zwłaszcza po długotrwałym leczeniu, niewydolność wątroby, ostre zapalenie wątroby; zaburzenia układu krwiotwórczego – jako pierwsze objawy tego stanu wymienia się: gorączkę, ból gardła, powierzchowne owrzodzenie błony śluzowej jamy ustnej, objawy grypopodobne, znaczne wyczerpanie, krwawienia z nosa i skóry, siniaki niewiadomego pochodzenia. W takich przypadkach należy natychmiast przerwać leczenie i skonsultować się z lekarzem. Nie należy leczyć się samodzielnie za pomocą leków przeciwbólowych lub przeciwgorączkowych; u osób chorych na ospę wietrzną mogą rozwinąć się poważne zakażenia skórne i powikłania w obrębie tkanek miękkich; w związku ze stosowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych opisywano przypadki zaostrzenia stanu zapalnego, spowodowanego zakażeniami (np. rozwój martwiczego zapalenia powięzi). Jeśli wystąpią lub nasilą się objawy zakażenia, niezwłocznie trzeba zgłosić się do lekarza, potrzebne może być zastosowanie antybiotyku; podczas stosowania ibuprofenu obserwowano objawy aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych ze sztywnością karku, bólem głowy, nudnościami, wymiotami, gorączką lub zaburzeniami orientacji prawdopodobieństwo wystąpienia takich działań niepożądanych może być wyższe u osób z zaburzeniami autoimmunologicznymi (np. toczeń rumieniowaty układowy (SLE), mieszana choroba tkanki łącznej). W przypadku ich wystąpienia należy natychmiast skonsultować się z lekarzem; ciężkie postacie reakcji skórnych – wysypka z zaczerwienieniem i powstawaniem pęcherzy (np. zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, zespół Lyella) i wypadanie włosów (łysienie); częstość nieznana – reaktywność układu oddechowego obejmująca astmę, skurcz oskrzeli lub duszność; może wystąpić ciężka reakcja skórna (zespół DRESS) – wysypka skórna, obrzęk węzłów chłonnych oraz zwiększenie liczby eozynofilów (rodzaj białych krwinek); czerwona, łuskowata wysypka ze zgrubieniami pod skórą i pęcherzami, umiejscowiona przeważnie w fałdach skórnych, na tułowiu i kończynach górnych, z gorączką występującą na początku leczenia (ostra i uogólniona osutka krostkowa, AGEP). Jeśli takie objawy wystąpią, należy zaprzestać stosowania leku i niezwłocznie zwrócić się o pomoc medyczną; skóra staje się wrażliwa na światło; ból głowy, zawroty głowy, bezsenność, pobudzenie, rozdrażnienie i zmęczenie. Takie leki jak ibuprofen może zwiększać nieznacznie ryzyko ataku serca (zawału serca) lub udaru. Podczas stosowania ibuprofenu obserwowano przedłużony czas krwawienia, obrzęk (zatrzymanie płynów), wysokie ciśnienie krwi i niewydolność serca. Na podstawie doświadczenia związanego ze stosowaniem leków z grupy NLPZ nie można wykluczyć przypadków śródmiąższowego zapalenia nerek (choroba nerek), zespołu nerczycowego (zaburzenie charakteryzujące się obecnością białka w moczu i obrzękiem ciała) oraz niewydolności nerek (nagła utrata czynności nerek).
Dawkowanie kapsułek Paduden Express 200mg:
Stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub według wskazówek na ulotce. Lek do stosowania doustnego. Kapsułki połykać w całości (nie żuć), popijać niewielką ilością wody. W przypadku osób z wrażliwym żołądkiem zaleca się stosować podczas jedzenia. Zalecana dawka: młodzież powyżej 12. roku życia (masa ciała powyżej 40kg) i osoby dorosłe – dawka początkowa wynosi 1-2 kapsułki (200-400mg), popijać wodą. Dawkę można powtórzyć w razie potrzeby, stosując 1-2 kapsułki (200-400mg). Maksymalna dobowa dawka: 6 kapsułek (1200mg). Przerwa pomiędzy kolejnymi dawkami powinna wynosić przynajmniej 4 godziny w przypadku dawki 200mg. Osoby powyżej 65. roku życia: dawkowanie powinien ustalić lekarz, konieczne może być zmniejszenie zazwyczaj stosowanej dawki. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów. Należy natychmiast skonsultować się z lekarzem, jeśli w przebiegu zakażenia jego objawy (gorączka i ból) utrzymują się lub nasilają. Lek jest wskazany do stosowania w przypadku wystąpienia bólu lub gorączki. Jeśli objawy te ustąpią, należy przerwać stosowanie leku. Jeśli po upływie 3 dni (leczenie gorączki) lub 3 dni (leczenie bólu) u młodzieży lub po upływie 5 dni (leczenie bólu) u osób dorosłych, objawy nasilą się lub nie ustąpią, należy skonsultować się z lekarzem.
Producent: Ranbaxy