Furaginum Max US Pharmacia 1000mg x 30 tabletek

Skład Furaginum Max US Pharmacia 1000mg:

Substancja czynna: furazydyna (Furazidinum), zwana dawniej furaginą. Jedna tabletka zawiera 100mg furazydyny oraz substancje pomocnicze: laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna krzemowana o składzie: celuloza mikrokrystaliczna 98% i krzemionka koloidalna bezwodna 2%, magnezu stearynian, krzemionka koloidalna bezwodna, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A).

Działanie Furaginum Max US Pharmacia 1000mg:

Substancją czynną produktu leczniczego Furaginum Max US Pharmacia 1000mg jest furazydyna, którą dawniej nazywano furaginą. Jest ona pochodną nitrofuranu. Działa bakteriostatycznie, hamuje rozwój wrażliwych na furazydynę bakterii, które wywołują zakażenia dolnych dróg moczowych. Lek wskazany jest do stosowania w leczeniu ostrych i nawracających niepowikłanych zakażeń dolnych dróg moczowych.

Zastosowanie:

Produkt leczniczy Furaginum Max US Pharmacia 1000mg wskazany do stosowania w leczeniu ostrych oraz nawracających niepowikłanych zakażeń dolnych dróg moczowych. Do stosowania u osób dorosłych i młodzieży powyżej 15. roku życia.

Informacje dodatkowe:

Produkt przechowywać w sposób niedostępny dla dzieci, w temperaturze pokojowej. Zaleca się chronić przed działaniem wilgoci i światła. Przed rozpoczęciem przyjmowania leku należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli występują: zaburzenia czynności nerek, zaburzenia czynności wątroby, zaburzenia układu nerwowego, niedokrwistość, zaburzenia elektrolitowe (zmiany w stężeniu jonów we krwi), niedobór witamin z grupy B i kwasu foliowego, choroby płuc. Należy niezwłocznie przerwać stosowanie leku i skonsultować się z lekarzem, jeśli wystąpią takie objawy, jak gorączka, dreszcze, kaszel, bóle w klatce piersiowej, duszność – mogą to być reakcje płucne, występujące niekiedy podczas leczenia pochodnymi nitrofuranu; wystąpią objawy ze strony układu nerwowego (mrowienie, drętwienie, uczucie przebiegających prądów) – mogą to być objawy uszkodzenia nerwów obwodowych (polineuropatia obwodowa), zwłaszcza u chorych na cukrzycę, w ciężkich przypadkach mogą być one nieodwracalne i zagrażać życiu pacjenta, lek należy natychmiast odstawić i zwrócić się do lekarza; wystąpią objawy zaburzenia czynności wątroby (zażółcenie twardówki oczu, skóry i błon śluzowych, ciemne zabarwienie moczu, świąd skóry, odbarwienie stolca, ból brzucha, nudności, wymioty, ciągłe zmęczenie, brak apetytu i chudnięcie) – żółtaczka może wystąpić w trakcie krótkotrwałego stosowania nitrofuranów (do dwóch tygodni), przewlekłe zapalenie wątroby (czasem prowadzące do martwicy wątroby – notowano przypadki zgonów) występuje w przebiegu długotrwałego stosowania nitrofuranów (zwykle powyżej 6 miesięcy), jeśli lek stosowany jest długotrwale, może być konieczne badanie krwi, w celu skontrolowania liczby białych krwinek oraz czynności nerek i wątroby. Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych: lek może powodować fałszywie dodatnie wyniki oznaczeń glukozy w moczu. Przed oddaniem próbki moczu do takiego badania, należy poinformować personel medyczny, że pacjent przyjmuje ten lek. Stosowanie u dzieci i młodzieży: nie stosować u dzieci i młodzieży poniżej 15. roku życia. Stosowanie z innymi lekami: należy to omówić z lekarzem. Nitrofuranów (do których należy furazydyna) nie należy łączyć z chloramfenikolem, rystomicyną (leki przeciwbakteryjne) – możliwe jest hamowanie czynności układu krwiotwórczego. Nie należy jednocześnie z furaginą stosować kwasu nalidyksynowego i innych pochodnych chinolonowych – zazwyczaj obserwuje się ich antagonizm. Antybiotyki aminoglikozydowe i tetracykliny podawane razem z furazydyną nasilają jej działanie przeciwbakteryjne. Leki zwiększające wydalanie kwasu moczowego, takie jak probenecyd (w dużych dawkach) i sulfinpirazon, zmniejszają wydzielanie kanalikowe pochodnych nitrofuranu i mogą powodować kumulację furazydyny w organizmie, zwiększając jej toksyczność i osłabiając skuteczność leczenia. Jednoczesne podawanie leków alkalizujących, które zawierają trójkrzemian magnezu, powoduje hamowanie wchłaniania furazydyny i zmniejszenie aktywności przeciwbakteryjnej. Atropina spowalnia wchłanianie furaginy, jednak ogólna ilość wchłoniętej substancji czynnej pozostaje bez zmian. Jednoczesne przyjmowanie witamin z grupy B zwiększa wchłanianie pochodnych nitrofuranu. Stosowanie z jedzeniem, piciem i alkoholem: zaleca się stosować podczas posiłków zawierających białko – zwiększa ono wchłanianie leku. Należy unikać spożywania alkoholu w trakcie leczenia furaginą. Stosowanie u kobiet w okresie ciąży i karmienia piersią: możliwość stosowania u kobiet w ciąży i u matek karmiących piersią należy omówić z lekarzem, przy czym przeciwwskazane jest stosowanie tego leku w pierwszym trymestrze ciąży, u kobiet w donoszonej ciąży (od 38 tygodnia) i w okresie porodu – furazydyna może spowodować niedokrwistość hemolityczną u noworodka. Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania w ostatnich trzech miesiącach ciąży. Furagina przenika do mleka – nie należy stosować tego leku w okresie karmienia piersią. Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn: nie ma danych dotyczących wpływu furaginy na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, niemniej jednak u niektórych osób mogą wystąpić działania niepożądane takie jak: zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia, mogące wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Lek zawiera laktozę – 123mg laktozy jednowodnej. W przypadku, gdy wcześniej stwierdzono nietolerancję niektórych cukrów należy się skonsultować z lekarzem przed zastosowaniem leku. Lek zawiera sód – mniej niż 1mmol (23mg) sodu na tabletkę, uznaje się go za „wolny od sodu”.

Przeciwwskazania:

Nie stosować w przypadku nadwrażliwości na którykolwiek składnik leku lub na inne pochodne nitrofuranu. Nie stosować w pierwszym trymestrze ciąży. Nie stosować w okresie donoszonej ciąży (od 38 tygodnia) i porodu, ze względu na ryzyko wystąpienia u noworodka niedokrwistości hemolitycznej. Nie stosować u dzieci i młodzieży poniżej 15. roku życia. Nie stosować u osób, u których występuje polineuropatia obwodowa np. cukrzycowa. Nie stosować u osób, u których występuje niedobór enzymu dehydrogenazy glukozo–6–fosforanowej, gdyż lek może wtedy wywoływać hemolizę. Nie stosować u osób ze stwierdzoną niewydolnością nerek, a w badaniach laboratoryjnych stwierdzono klirens kreatyniny poniżej 60mL/min lub podwyższony poziom kreatyniny w surowicy.

Działania niepożądane:

Podczas stosowania leku u niektórych osób mogą wystąpić działania niepożądane. Wśród obserwowanych w trakcie badań klinicznych objawów niepożądanych, prawdopodobnie związanych ze stosowaniem leku, najczęstsze były: nudności (8%), bóle głowy (6%) i nadmierne oddawanie gazów (1,5%). Niżej wymienione objawy występowały u nie więcej niż 1% pacjentów. Jeśli wystąpią następujące działanie niepożądane należy przerwać stosowanie leku i zgłosić się do lekarza: reakcje uczuleniowe: wysypka, świąd, pokrzywka, anafilaktyczne (nagłe reakcje alergiczne miejscowe lub ogólnoustrojowe, w tym zagrażający życiu wstrząs anafilaktyczny), obrzęk naczynioruchowy (ciężka reakcja alergiczna – nagły obrzęk twarzy, kończyn lub stawów bez świądu i bólu) – obrzęk w obrębie głowy i szyi może powodować trudności w przełykaniu i oddychaniu; ciężkie reakcje skórne (złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy – czerwono-sine plamy na skórze i/lub błonach śluzowych, niekiedy z pęcherzami, gorączką i bólem stawów, zespół Stevensa-Johnsona – występowanie na skórze i/lub błonach śluzowych pęcherzy, które po pęknięciu tworzą bolesne rany, często równocześnie występuje gorączka, ból mięśni i stawów); ostre, podostre i przewlekłe reakcje z nadwrażliwości na pochodne nitrofuranu. Reakcje przewlekłe występowały u chorych przyjmujących lek przez okres dłuższy niż 6 miesięcy. Przewlekłe reakcje płucne (w tym zwłóknienie płuc i rozsiane śródmiąższowe zapalenie płuc) mogą wystąpić głównie u osób w podeszłym wieku. Ostre reakcje z nadwrażliwości dotyczące układu oddechowego objawiały się gorączką, dreszczami, kaszlem, bólami w klatce piersiowej, wysiękiem do jamy opłucnowej. Najczęściej szybko lub bardzo szybko ustępowały po odstawieniu leku. W przypadku reakcji przewlekłych nasilenie objawów i ich odwracalność po zaprzestaniu podawania leku zależy od czasu kontynuacji leczenia po wystąpieniu pierwszych objawów niepożądanych. Kluczowe jest jak najszybsze rozpoznanie działania niepożądanego i odstawienie leku. Upośledzenie czynności płuc może być nieodwracalne; rzekomobłoniaste zapalenie jelit (ciężka choroba jelita cienkiego lub grubego objawiająca się biegunką, bólem głowy i gorączką); mrowienie, drętwienie, uczucie przebiegających prądów w wyniku neuropatii obwodowej (uszkodzenia nerwów obwodowych), także o ostrym lub nieodwracalnym przebiegu (jej wystąpieniu sprzyja: niewydolność nerek, niedokrwistość, cukrzyca, zaburzenia elektrolitowe, niedobór witaminy B); zaburzenia czynności wątroby, objawy polekowego zapalenia wątroby, żółtaczka cholestatyczna (wywołana przeszkodą w odpływie żółci), martwica miąższu wątroby; sinica wskutek methemoglobinemii (sine zabarwienie skóry o odcieniu czekoladowobrunatnym). U osób z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej furagina może doprowadzić do powstania niedokrwistości megaloblastycznej (wynikającej z niedoboru witaminy B12 lub kwasu foliowego) lub hemolitycznej (wynikającej z szybkiego rozpadu krwinek czerwonych); zapalenie trzustki; zakażenia drobnoustrojami opornymi na pochodne nitrofuranu, najczęściej pałeczkami z rodzaju Pseudomonas lub grzybami z rodzaju Candida; gorączka, dreszcze, złe samopoczucie. Mogą też wystąpić następujące objawy niepożądane: zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia; zaparcia, biegunka, objawy dyspeptyczne; bóle brzucha, wymioty; zapalenie ślinianek; łysienie, złuszczające zapalenie skóry; jak pokazały badania doświadczalne i obserwacje kliniczne chorych, którzy stosowali nitrofurany (jak również niektóre antybiotyki), leki te mogą niekorzystnie oddziaływać na funkcje jąder – zmniejsza się ogólna ilość plemników i spermy, zmniejsza się ruchliwość plemników oraz pojawiają się zmiany w ich budowie.

Dawkowanie tabletek Furaginum Max US Pharmacia 1000mg:

Lek stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub według wskazówek na ulotce. Tabletkę można podzielić na równe dawki. Stosować doustnie. Przyjmować w trakcie posiłku. Zaleca się jednocześnie stosować dietę bogatą w białko. Popijać dużą ilością płynów. Zalecana dawka dla osób dorosłych i młodzieży powyżej 15. roku życia: pierwszy dzień stosowania: 100mg (1 tabletka) 4 razy na dobę, co 6 godzin (400mg na dobę); następne dni leczenia: 100mg (1 tabletka) 3 razy na dobę, co 8 godzin (300mg na dobę). Czas leczenia: zwykle 7-8 dni. Jeśli objawy nasilą się lub nie ustąpią po 7-8 dniach, należy skonsultować się z lekarzem.

Producent: USP zdrowie