Polecane produkty
Skład Magnefar B6 Forte:
Substancje czynne: magnezu cytrynian (Magnesii citras) i pirydoksyny chlorowodorek (Pyridoxini hydrochloridum). Jedna tabletka powlekana zawiera 100mg jonów magnezu w postaci magnezu cytrynianu i 10,10mg pirydoksyny chlorowodorku (witaminy B6) oraz substancje pomocnicze: rdzeń tabletki – celuloza mikrokrystaliczna, krospowidon (typ A), kroskarmeloza sodowa, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian; otoczka tabletki – alkohol poliwinylowy, talk, tytanu dwutlenek (E 171), glicerolu monokaprylokapronian (typ 1), sodu laurylosiarczan.
Działanie Magnefar B6 Forte:
Wskazaniem do stosowania produktu leczniczego Magnefar B6 Forte jest leczenie i profilaktyka niedoboru magnezu. Substancjami czynnymi leku są – cytrynian magnezu i chlorowodorek pirydoksyny (witamina B6). Magnez to kation, który jest niezbędny do prawidłowego przebiegu wielu biochemicznych procesów zachodzących w organizmie, m.in. aktywuje szereg enzymów. Ponadto odgrywa ważną rolę w procesie skurczu mięśnia sercowego i wpływa na stan pobudliwości nerwowo-mięśniowej. W przypadku niedoboru magnezu może dojść do zaburzeń ze strony układu mięśniowego i ośrodkowego układu nerwowego. Objawiają się one m.in. nerwowością, drażliwością, wahaniami nastroju, łagodnym lękiem, niepokojem, przejściowym uczuciem zmęczenia, ospałością, zaburzeniami snu o niewielkim nasileniu, kurczami przewodu pokarmowego, kołataniem serca (bez zaburzeń serca), skurczami mięśni, mrowieniem, drganiem powiek. Uzupełnienie magnezu może złagodzić objawy niedoboru tego składnik.
Zastosowanie:
Produkt leczniczy Magnefar B6 Forte wskazany do stosowania w leczeniu i profilaktyce niedoboru magnezu. Do stosowania u dzieci od 6. roku życia i u osób dorosłych.
Informacje dodatkowe:
Produkt przechowywać w sposób niedostępny dla dzieci, w temperaturze pokojowej. Zaleca się chronić przed działaniem wilgoci i światła. Linia podziału na tabletce ułatwia tylko jej przełamanie, nie dzieli tabletki na równe dawki. Przed rozpoczęciem stosowania leku należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą. W przypadku skojarzonego niedoboru magnezu i wapnia, w pierwszej kolejności należy wyrównać niedobór magnezu. W przypadku ciężkiego niedoboru magnezu i zaburzeń wchłaniania, leczenie należy rozpocząć pod kontrolą lekarza od dożylnego podawania magnezu. Długotrwałe stosowanie wysokich dawek magnezu może przyczyniać się do rozwoju próchnicy. Lek podawany w dawce wyższej niż zalecana może powodować biegunkę. Należy zachować szczególną ostrożność u osób z umiarkowaną niewydolnością nerek – ze względu na ryzyko wystąpienia wysokiego stężenia magnezu we krwi. W wyniku długotrwałego stosowania magnezu może zwiększyć się stężenie potasu we krwi – głównie u osób z kontrolowanym spożyciem potasu i osłabioną czynnością nerek. Długotrwałe stosowanie pirydoksyny (kilka miesięcy lub lat) może spowodować zaburzenia nerwów czuciowych. Objawy obejmują: drętwienie i zaburzenia poczucia pozycji, mrowienie w dłoniach i stopach a także stopniowo postępujące zaburzenia koordynacji ruchów. Zwykle objawy te ustępują po zaprzestaniu stosowania pirydoksyny. Jeśli wystąpią działania niepożądane, należy tymczasowo, do ustąpienia objawów, przerwać stosowanie leku lub zmniejszyć dawkę. Stosowanie u dzieci i młodzieży: lek można stosować u dzieci od 6. roku życia. Jeśli pojawią się wątpliwości, należy się skonsultować z lekarzem lub farmaceutą. Stosowanie z innymi lekami: należy to omówić z lekarzem, zwłaszcza gdy są stosowane takie leki jak m.in. niektóre antybiotyki (cisplatyna, cyklosporyna A, ryfampicyna, amfoterycyna B, penicylamina, izoniazyd, cykloseryna); bisfosfoniany (leki stosowane w leczeniu osteoporozy); leki moczopędne (np. tiazydy lub furosemid); cetuksymab lub erlotynib (leki stosowane w leczeniu nowotworów); inhibitory pompy protonowej (leki stosowane w leczeniu zgagi, takie jak pantoprazol czy omeprazol); foskarnet (lek przeciwwirusowy); pentamidyna (lek stosowany w leczeniu zakażeń pasożytniczych lub zakażeń płuc); hydralazyna (lek stosowany w obniżaniu ciśnienia krwi); fosforany, związki żelaza lub sole wapnia; środki antykoncepcyjne; leki przeczyszczające. W przypadku stosowania tych leków może być konieczne indywidualne dostosowanie dawki tego leku. Należy poinformować lekarza lub farmaceutę, jeśli pacjent przyjmuje lewodopę (lek stosowany w leczeniu choroby Parkinsona), gdyż witamina B6 może hamować jej działanie. Nie należy przyjmować równocześnie leków zawierających magnez i niektórych antybiotyków (fluorochinolony, tetracykliny) czy leków stosowanych w leczeniu osteoporozy (tzw. bisfosfoniany), gdyż magnez może zmniejszać ich wchłanianie z przewodu pokarmowego. Należy zachować co najmniej 2-3 godzinny odstęp między przyjęciem tych leków a zastosowaniem magnezu. Przy jednoczesnym zastosowaniu preparatów magnezu z węglanem litu, lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas (takimi jak amiloryd i spironolakton), lub z innymi lekami zawierającymi magnez (takimi jak leki przeczyszczające, leki zobojętniające sok żołądkowy), istnieje ryzyko wystąpienia hipermagnezemii i objawów zatrucia magnezem. Ryzyko jest szczególnie wysokie u osób z niewydolnością nerek. Stosowanie z jedzeniem i piciem: przyjmować podczas posiłku i popijać dużą ilością wody (jedna szklanka). Stosowanie w okresie ciąży i karmienia piersią: możliwość stosowania leku należy omówić z lekarzem. Lek może być stosowany w ciąży wyłącznie w porozumieniu z lekarzem, przy czym badania nie wykazały szkodliwego działania magnezu w okresie ciąży. Lek może być stosowany w okresie karmienia piersią wyłącznie w porozumieniu z lekarzem – zaleca się aby w okresie karmienia piersią dawka witaminy B6 nie przekraczała 20mg na dobę. Badania nad witaminą B6 wykazały jej wpływ na płodność u mężczyzn, efekt ten występuje tylko przy bardzo wysokich dawkach. Lek zawiera niewielką dawkę witaminy B6. Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn: lek nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Lek zawiera sód – mniej niż 1mmol (23mg) sodu w zalecanej jednostce dawkowania, czyli uznaje się go za „wolny od sodu”.
Przeciwwskazania:
Nie stosować w przypadku nadwrażliwości na którykolwiek składnik leku. Nie stosować, jeśli stwierdzono hipermagnezemię (zwiększone stężenie magnezu we krwi), znaczne niedociśnienie tętnicze, blok przedsionkowo-komorowy, chorobę zwaną myasthenia gravis (nabyta, przewlekła choroba, charakteryzująca się szybkim zmęczeniem i osłabieniem mięśni szkieletowych). Nie stosować, jeśli występuje ostra niewydolność nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min.).
Działania niepożądane:
Podczas stosowania leku u niektórych osób mogą wystąpić działania niepożądane. Rzadko: bóle brzucha, luźne stolce lub biegunka na początku leczenia (zwykle o małym nasileniu i przemijające); zaczerwienienie skóry. Bardzo rzadko: reakcje alergiczne.
Dawkowanie tabletek Magnefar B6 Forte:
Stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub według wskazówek na ulotce. Dawkowanie w leczeniu niedoboru magnezu: osoby dorosłe – 3-4 tabletki na dobę, w 2-3 dawkach podzielonych, podczas posiłku; dzieci od 6. do 14. roku życia – masa ciała: 21-30kg: 1-2 tabletki na dobę, w 2-3 dawkach podzielonych, podczas posiłku; masa ciała: 31-39kg: 2-3 tabletki na dobę, w 2-3 dawkach podzielonych, podczas posiłku; dzieci od 14. do 18. roku życia – masa ciała: powyżej 40kg: 3-4 tabletki na dobę, w 2-3 dawkach podzielonych, podczas posiłku. Linia podziału na tabletce tylko ułatwia jej rozkruszenie w celu łatwiejszego połknięcia. Jeśli nie dojdzie do poprawy lub nastąpiło pogorszenie, należy skonsultować się z lekarzem. W przypadku braku poprawy po miesiącu stosowania kontynuowanie leczenia nie jest zalecane.
Producent: Biofarm