Polecane produkty
Skład Axoprofen Forte 400mg:
Substancja czynna: ibuprofen (Ibuprofenum). Każda tabletka powlekana zawiera 400mg ibuprofenu oraz substancje pomocnicze – rdzeń tabletki: hypromeloza, kroskarmeloza sodowa, laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna, skrobia żelowana, kukurydziana, krzemionka koloidalna bezwodna, sodu laurylosiarczan i magnezu stearynian; otoczka tabletki: hypromeloza, tytanu dwutlenek (E 171), talk, glikol propylenowy.
Działanie Axoprofen Forte 400mg:
W produkcie leczniczym Axoprofen Forte 400mg zawarto ibuprofen. Jest to substancja czynna, która należy do niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Ibuprofen obniża gorączkę oraz zmniejsza ból. Lek jest wskazany do stosowania w krótkotrwałym objawowym leczeniu bólu o nasileniu łagodnym do umiarkowanego oraz gorączki. Lek dla osób dorosłych i młodzieży o masie ciała powyżej 40kg (powyżej 12. roku życia).
Zastosowanie:
Produkt leczniczy Axoprofen Forte 400mg wskazany do stosowania w krótkotrwałym objawowym leczeniu bólu – o nasileniu łagodnym do umiarkowanego, a także gorączki. Lek do stosowania u osób dorosłych i młodzieży o masie ciała powyżej 40kg – powyżej 12. roku życia.
Informacje dodatkowe:
Produkt przechowywać w sposób niedostępny dla dzieci, w temperaturze pokojowej. Zaleca się chronić przed działaniem wilgoci i światła. Ryzyko wystąpienia działań niepożądanych można zmniejszyć, przyjmując lek w najmniejszej, skutecznej dawce, przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów. Przed rozpoczęciem stosowania leku należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli: występuje toczeń rumieniowaty układowy (ang. SLE, czasami znany jako toczeń) oraz mieszana choroba tkanki łącznej (choroby autoimmunologiczne tkanki łącznej); występują lub kiedykolwiek występowały choroby przewodu pokarmowego (wrzodziejące zapalenie jelita grubego lub choroba Leśniowskiego-Crohna) – stan pacjenta może się pogorszyć; występuje pewne wrodzone zaburzenie tworzenia krwi (np. ostra porfiria przerywana); pacjent ma zaburzenia czynności nerek lub wątroby; pacjent był ostatnio poddany rozległemu zabiegowi chirurgicznemu; pacjent ma skłonności do alergii na inne substancje; pacjent ma katar sienny, polipy nosa lub przewlekłe, obturacyjne choroby układu oddechowego – występuje zwiększone ryzyko reakcji alergicznych, w tym: napadów astmy (tzw. astma analgetyczna), szybko powstającego obrzęku (obrzęk Quinck'ego) lub pokrzywki; pacjent jest odwodniony; występuje zakażenie. Wpływ na przewód pokarmowy: należy unikać jednoczesnego stosowania leku z innymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ), w tym z tak zwanymi inhibitorami COX-2 (selektywne inhibitory cyklooksygenazy-2). Opisywano krwawienia z przewodu pokarmowego, chorobę wrzodową żołądka i/lub dwunastnicy oraz perforacje zakończone zgonem w przypadku stosowania wszystkich NLPZ. Takie przypadki występowały w różnym czasie w trakcie leczenia, z i bez objawów ostrzegawczych i z lub bez wcześniej występujących ciężkich działań niepożądanych dotyczących przewodu pokarmowego. Ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego, choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy oraz perforacji rośnie wraz ze zwiększaniem dawek NLPZ, jest większe u osób z chorobą wrzodową żołądka i/lub dwunastnicy w przeszłości, w szczególności jeśli było powikłane krwawieniem lub perforacją oraz u osób w podeszłym wieku – należy u nich rozpocząć leczenie od najmniejszej dostępnej dawki, ponadto zarówno u nich, jak i u osób oraz u osób wymagających jednoczesnego podawania kwasu acetylosalicylowego w małej dawce lub innych leków, które mogą zwiększać ryzyko zaburzeń dotyczących przewodu pokarmowego, lekarz rozważy jednoczesne podawanie leków o działaniu ochronnym na błonę śluzową żołądka (np. mizoprostol lub inhibitory pompy protonowej). Osoby, u których występowały działania niepożądane dotyczące przewodu pokarmowego w przeszłości, głównie osoby w podeszłym wieku, powinny zgłaszać wszystkie nieprawidłowe objawy brzuszne (zwłaszcza krwawienia z przewodu pokarmowego), szczególnie gdy występują na początku leczenia. Zaleca się zachować ostrożność u osób, które stosują jednocześnie leki, które mogą zwiększać ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej żołądka i/lub dwunastnicy lub krwawienia, takie jak: doustne kortykosteroidy, doustne leki przeciwzakrzepowe (np. warfaryna), selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (stosowane w leczeniu chorób psychicznych w tym depresji) lub leki przeciwpłytkowe (np. kwas acetylosalicylowy). Jeśli wystąpi krwawienie z przewodu pokarmowego lub choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy u osoby stosującej lek, należy przerwać leczenie i skontaktować się z lekarzem. Wpływ na układ krążenia i naczynia mózgowe: przyjmowanie leków przeciwzapalnych lub przeciwbólowych, takich jak ten, może w nieznaczny sposób zwiększać ryzyko zawału serca lub udaru, szczególnie wtedy, gdy są stosowane w dużych dawkach. Nie przekraczać zalecanej dawki i czasu trwania leczenia. Przed zastosowaniem leku należy się skonsultować z lekarzem lub farmaceutą, jeśli: występują choroby serca, w tym: niewydolność serca i dławica piersiowa (ból w klatce piersiowej) lub pacjent miał atak serca, operację pomostowania, u pacjenta występuje choroba tętnic obwodowych (słabe krążenie krwi w nogach z powodu zwężenia lub zablokowania tętnic) lub jeśli pacjent przeszedł jakikolwiek udar (w tym mini-udar lub przemijający atak niedokrwienny – TIA); pacjent choruje na nadciśnienie tętnicze, cukrzycę, występuje u niego zwiększone stężenie cholesterolu, w rodzinie pacjenta występowała choroba serca lub udar, lub jeśli pacjent pali tytoń. Obserwowano ciężkie reakcje skórne związane ze stosowaniem tego leku. Jeśli pojawi się: jakakolwiek wysypka na skórze, zmiany na błonach śluzowych, pęcherze lub inne objawy uczulenia, należy przerwać przyjmowanie leku i natychmiast zwrócić się o pomoc medyczną – mogą to być pierwsze objawy bardzo ciężkiej reakcji skórnej. Zaleca się unikać stosowania leku podczas zakażenia wirusem ospy wietrznej. Lek ten może ukryć objawy przedmiotowe zakażenia, czyli gorączkę i ból, przez co może opóźnić zastosowanie odpowiedniego leczenia zakażenia, a w efekcie prowadzić do zwiększonego ryzyka powikłań. Zaobserwowano to w przebiegu wywołanego przez bakterie zapalenia płuc i bakteryjnych zakażeń skóry związanych z ospą wietrzną. Jeśli lek stosowany jest podczas występującego zakażenia, a objawy zakażenia utrzymują się lub nasilają, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Inne ostrzeżenia: bardzo rzadko obserwowano ciężkie, ostre reakcje nadwrażliwości (np. wstrząs anafilaktyczny). Po wystąpieniu pierwszych objawów reakcji nadwrażliwości po przyjęciu leku leczenie należy przerwać i natychmiast zgłosić to lekarzowi. W zależności od objawów personel medyczny musi podjąć odpowiednie środki zapobiegawcze. Ibuprofen może tymczasowo hamować czynność płytek krwi (agregację płytek krwi) – osoby z zaburzeniami krzepnięcia krwi powinny być ściśle obserwowane. Przy długotrwałym stosowaniu leku niezbędna jest regularna kontrola parametrów wątrobowych, czynności nerek, morfologii krwi z rozmazem. Długotrwałe stosowanie leków przeciwbólowych z powodu bólów głowy może doprowadzić do ich nasilenia. Jeśli do tego dojdzie lub podejrzewa się taką sytuację należy skonsultować się z lekarzem i odstawić lek. Nawykowe stosowanie leków przeciwbólowych, zwłaszcza w przypadku jednoczesnego zażywania kilku środków, może doprowadzić do trwałego uszkodzenia nerek. Ryzyko to może wzrosnąć w przypadku wysiłku fizycznego związanego z utratą soli i odwodnieniem, dlatego należy go unikać. Ryzyko niewydolności nerek jest większe u osób odwodnionych, osób w podeszłym wieku i przyjmujących leki moczopędne oraz inhibitory ACE. Jeśli wystąpią zaburzenia widzenia, należy skontaktować się z lekarzem. Osoby w podeszłym wieku muszą pamiętać, że ryzyko występowania u nich działań niepożądanych jest większe, zwłaszcza krwawień z przewodu pokarmowego oraz perforacji, które mogą prowadzić do zgonu. U odwodnionej młodzieży istnieje ryzyko zaburzenia czynności nerek. Stosowanie z innymi lekami: należy to omówić z lekarzem. Lek ten może wpływać na inne leki, a inne leki mogą wpływać na działanie tego leku, np. digoksyna, fenytoina i lit – skojarzone stosowanie tego leku i digoksyny (przyjmowanej w celu wzmocnienia serca), fenytoiny (przyjmowanej w leczeniu drgawek/padaczki) lub litu (przyjmowanego w leczeniu na przykład depresji) może zwiększać stężenie tych leków we krwi, dlatego konieczne jest monitorowanie stężenia litu, monitorowanie stężeń digoksyny i fenytoiny nie jest ogólnie wymagane, jeśli stosuje się je zgodnie z zaleceniami (przez maksymalnie 3-4 dni); leki przeciwzakrzepowe (tj. rozrzedzające krew lub zapobiegające zakrzepom, np. kwas acetylosalicylowy, warfaryna, tyklopidyna) – NLPZ mogą nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych takich jak warfaryna; leki moczopędne i leki obniżające ciśnienie krwi – lek ten może osłabiać działanie leków stosowanych w celu zwiększenia oddawania moczu (leków moczopędnych) i obniżenia ciśnienia tętniczego krwi (leki przeciwnadciśnieniowe, tj. inhibitory ACE, leki beta-adrenolityczne i antagoniści receptora angiotensyny II). Skojarzone stosowanie tego leku i leków moczopędnych oszczędzających potas (niektóre typy leków moczopędnych) może prowadzić do zwiększenia stężeń potasu we krwi; leki obniżające wysokie ciśnienie krwi (inhibitory ACE, takie jak kaptopryl, leki beta-adrenolityczne, np. atenolol, antagoniści receptora angiotensyny II, np. losartan) – lek ten może osłabić działanie inhibitorów ACE (stosowanych w leczeniu niewydolności serca i wysokiego ciśnienia tętniczego krwi), co więcej, podczas jednoczesnego stosowania, może wystąpić zwiększone ryzyko zaburzenia czynności nerek; cholestyramina (lek stosowany w celu zmniejszania stężenia cholesterolu) przyjmowana jednocześnie z lekiem może zmniejszyć wchłanianie leku w przewodzie pokarmowym, przy czym znaczenie kliniczne nie jest znane. Inne leki przeciwbólowe: jednoczesne stosowanie leku z innymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi i przeciwbólowymi lekami z grupy NLPZ, w tym z inhibitorami COX-2 (np. celekoksybu) może zwiększać ryzyko owrzodzeń i krwawień z przewodu pokarmowego; inhibitory agregacji płytek krwi i niektóre leki przeciwdepresyjne (selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, SSRI) mogą zwiększać ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego; metotreksat – przyjmowanie leku w ciągu 24 godzin przed lub po przyjęciu metotreksatu (stosowanego w leczeniu niektórych nowotworów i reumatyzmu), ponieważ może to prowadzić do zwiększenia stężeń metotreksatu oraz do nasilenia jego działań niepożądanych; cyklosporyna i takrolimus, gdyż występuje zwiększone ryzyko uszkodzenia nerek; probenecyd i sulfinpirazon: leki zawierające probenecyd lub sulfinpirazon (stosowane w leczeniu dny moczanowej) mogą opóźniać wydalanie ibuprofenu, tym samym może to powodować gromadzenie się leku i nasilenie działań niepożądanych; pochodne sulfonylomocznika: w przypadku jednoczesnego stosowania leku i sulfonylomocznika (leków stosowanych w leczeniu cukrzycy) zaleca się kontrolowanie stężenia glukozy we krwi; zydowudyna – istnieją dowody wskazujące na zwiększone ryzyko wysięku krwi do stawów (gromadzenie się krwi w stawach) oraz wybroczyn u seropozytywnych pacjentów z HIV z hemofilią stosujących zywowudynę (lek przeciwwirusowy stosowany w leczeniu zakażeń wywołanych wirusem HIV) jednocześnie z ibuprofenem; antybiotyki z grupy chinolonów – podczas jednoczesnego stosowania antybiotyków zwanych chinolonami, takich jak cyprofloksacyna i ibuprofenu występuje zwiększone ryzyko napadów drgawkowych; aminoglikozydy: jednoczesne stosowanie tego leku z aminoglikozydami (rodzaj antybiotyków) może hamować wydalanie aminoglikozydów; worykonazol i flukonazol (inhibitory CYP2C9) stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych, ponieważ mogą one zwiększać narażenie na ibuprofen. Należy rozważyć zmniejszenie dawki ibuprofenu, zwłaszcza jeśli ibuprofen podaje się w dużych dawkach z worykonazolem lub flukonazolem; miłorząb japoński (ginkgo biloba) (lek ziołowy) stosowany z lekami NLPZ może zwiększać ryzyko krwawienia; mifepryston: skojarzone stosowanie mifeprystonu z innymi lekami przeciwzapalnymi i lekami przeciwbólowymi z grupy NLPZ (np. z ibuprofenem) może osłabić działanie mifeprystonu; rytonawir: skojarzone stosowanie z rytonawirem (lek przeciwwirusowy stosowany w leczeniu zakażeń HIV) może zwiększać stężenia w osoczu leków przeciwbólowych z grupy NLPZ; alkohol, bisfosfoniany i okspentyfilina (pentoksyfilina): jednoczesne stosowanie ibuprofenu z alkoholem, bisfosfonianami (stosowanymi w osteoporozie) lub pentoksyfiliną (stosowaną w obwodowych zaburzeniach krążenia) może nasilać działania niepożądane ze strony przewodu pokarmowego oraz zwiększać ryzyko krwawienia i owrzodzeń; baklofen (lek rozluźniający mięśnie) – zwiększa toksyczność baklofenu; leki stosowane w leczeniu stanów zapalnych (kortykosteroidy) – zwiększają ryzyko owrzodzeń i krwawienia z przewodu pokarmowego. Również inne leki mogą ulegać wpływowi lub mieć wpływ na leczenie lekiem, dlatego też przed zastosowaniem leku z innymi lekami należy się zawsze skonsultować z lekarzem lub faramceutą. Stosowanie z alkoholem: alkohol może nasilać działania niepożądane leku, głównie dotyczące ośrodkowego układu nerwowego i przewodu pokarmowego. Nie wolno ić alkoholu podczas przyjmowania tego leku. Stosowanie w okresie ciąży i karmienia piersią: należy to omówić z lekarzem. Nie stosować leku w ostatnich trzech miesiącach ciąży, gdyż może zaszkodzić nienarodzonemu dziecku lub być przyczyną komplikacji podczas porodu. Może on powodować zaburzenia nerek i z serca u nienarodzonego dziecka – może zwiększać skłonność do krwawień pacjentki i jej dziecka oraz powodować opóźnienie lub wydłużenie okresu porodu. W pierwszych 6 miesiącach ciąży kobieta nie powinna stosować tego leku, chyba że lekarz uzna użycie go za bezwzględnie konieczne. Jeśli leczenie jest konieczne, w tym okresie lub podczas prób zajścia w ciążę, należy stosować jak najmniejszą dawkę przez możliwie najkrótszy czas. Od 20 tygodnia ciąży lek ten może skutkować zaburzeniami czynności nerek u nienarodzonego dziecka, jeśli jest przyjmowany dłużej niż kilka dni – może prowadzić do niskiego poziomu płynu owodniowego otaczającego dziecko (małowodzie) lub zwężenia naczynia krwionośnego (przewodu tętniczego) w sercu dziecka. Jeśli wymagane jest leczenie przez okres dłuższy niż kilka dni, lekarz może zalecić dodatkowe monitorowanie. Ibuprofen w niewielkich ilościach przenika do mleka kobiet karmiących piersią, zwykle nie jest konieczne przerywanie karmienia piersią, zwłaszcza jeśli ibuprofen jest stosowany krótkotrwale, w zalecanej dawce w gorączce i bólu. Ibuprofen należy do grupy leków (NLPZ), które mogą zaburzać płodność u kobiet, przy czym po odstawieniu leku to działanie przemija. Należy poinformować lekarza, jeśli kobieta planuje ciążę lub jeśli ma problemy z zajściem w ciążę. Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn: ogólnie lek nie wywiera wpływu lub wywiera nieznaczny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Natomiast mogą wystąpić działania niepożądane pochodzenia ośrodkowego wywołane dużymi dawkami leku – zmęczenie i zawroty głowy, a zdolność do reagowania i aktywnego uczestniczenia w ruchu drogowym lub obsługiwania maszyn może być w indywidualnych przypadkach zaburzona. Jest to szczególnie ważne w przypadku jednoczesnego spożywaniu alkoholu. Lek zawiera laktozę: przed zastosowaniem leku w przypadku nietolerancji niektórych cukrów należy omówić z lekarzem. Lek zawiera sód – mniej niż 1mmol (23mg) sodu na tabletkę powlekaną, uznaje się go za „wolny od sodu”.
Przeciwwskazania:
Nie stosować w przypadku nadwrażliwości na którykolwiek składnik leku (objawy reakcji nadwrażliwości mogą obejmować: obrzęk powiek, warg, języka lub gardła). Nie stosować, jeśli wystąpiła kiedykolwiek reakcja nadwrażliwości po przyjęciu ibuprofenu, kwasu acetylosalicylowego lub innych podobnych niesteroidowych leków przeciwzapalnych, taka jak: skurcz oskrzeli (zaciśnięcie mięśni w płucach powodujące duszność), astma, katar, swędzący nos i stan zapalny nosa z kichaniem, pokrzywka (swędząca wysypka) lub obrzęk naczynioruchowy (obrzęk pod skórą). Nie stosować, jeśli występują niewyjaśnione zaburzenia wytwarzania niektórych składników krwi. Nie stosować, jeśli występuje lub występowała nawracająca choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy (wrzody trawienne) lub krwawienie (minimum dwa różne epizody potwierdzonych owrzodzeń lub krwawień). Nie stosować, jeśli występowało krwawienie lub perforacja przewodu pokarmowego, związane z wcześniejszym stosowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Nie stosować, jeśli występuje krwawienie do mózgu (krwawienie z naczyń mózgowych) lub inne aktywne krwawienie. Nie stosować w przypadku ciężkiej niewydolności wątroby, nerek lub serca. Nie stosować w przypadku poważnego odwodnienia (np. z powodu wymiotów, biegunki lub niewystarczającego przyjmowania płynów). Nie stosować w ostatnim trymestrze ciąży.
Działania niepożądane:
U niektórych osób podczas stosowania leku mogą wystąpić działania niepożądane. Najczęściej występujące działania niepożądane dotyczą przewodu pokarmowego – wrzody żołądka i/lub dwunastnicy, perforacja lub krwawienie, czasem prowadzące do zgonu, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku. Po zastosowaniu leku zgłaszano: nudności, wymioty, biegunkę, wzdęcia, zaparcia, niestrawność, bóle brzucha, smoliste stolce, krwiste wymioty, rany (owrzodzenia) w jamie ustnej i gardle (wrzodziejące zapalenie błony śluzowej jamy ustnej), zaostrzenie zapalenia okrężnicy i choroby Leśniowskiego-Crohna. Rzadko obserwowano zapalenie żołądka. Ryzyko występowania krwawienia z przewodu pokarmowego jest uzależnione od wielkości dawki oraz czasu leczenia. W związku ze stosowaniem leków z grupy NLPZ obserwowano zatrzymanie wody (obrzęki), zwiększone ciśnienie tętnicze i niewydolność serca. Należy przerwać stosowanie leku i natychmiast skonsultować się z lekarzem, jeśli wystąpią objawy bardzo rzadkich, ale ciężkich reakcji alergicznych – obrzęk twarzy, języka lub gardła (obrzęk krtani ze zwężeniem dróg oddechowych), trudności z oddychaniem, szybkie bicie serca, spadek ciśnienia krwi prowadzący do wstrząsu zagrażającego życiu. Należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, jeśli występują takie objawy jak – gorączka i poważne pogorszenie stanu zdrowia lub gorączka z miejscowymi objawami – bólem gardła, krtani lub jamy ustnej lub problemy z oddawaniem moczu. Lek może powodować zmniejszenie liczby białych krwinek (bardzo rzadko) z obniżeniem odporności na zakażenia. Jest to istotne, aby poinformować lekarza o przyjmowaniu tego leku. Donoszono o ciężkich zmianach na skórze i błonie śluzowej (pęcherze), np. zespół Stevensa-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (zespół Leylla) i/lub rumień wielopostaciowy. Może też wystąpić ciężka reakcja skórna – zespół DRESS, czyli wysypka skórna, gorączka, obrzęk węzłów chłonnych oraz zwiększenie liczby eozynofilów (częstość nieznana). Należy przerwać przyjmowanie leku i skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi wysypka lub zmiany na błonie śluzowej. Ciężkie wysypki mogą obejmować pęcherze na skórze, głównie na nogach, ramionach, dłoniach i stopach oraz mogą również dotyczyć twarzy i warg. Może to nawet być jeszcze poważniejsze, jeśli pęcherze stają się większe i rozprzestrzeniają się, a skóra zaczyna się częściowo złuszczać (toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka). Należy przerwać stosowanie leku i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi relatywnie ciężki ból w nadbrzuszu, wymioty z krwią, stolec z krwią i/lub smoliste stolce. Gromadzenie się płynu w tkankach (obrzęki), zwłaszcza u osób z wysokim ciśnieniem krwi (nadciśnieniem tętniczym) lub zaburzeniem czynności nerek, zespołem nerczycowym, śródmiąższowym zapaleniem nerek, któremu może towarzyszyć ostra niewydolność nerek (bardzo rzadko). Zmniejszona ilość wydalanego moczu, gromadzenie się płynów w organizmie (obrzęki) i złe samopoczucie mogą być objawami choroby nerek, a nawet niewydolności nerek. Jeśli pojawi się lub nasili którykolwiek z wymienionych objawów, należy przerwać stosowanie leku i natychmiast skonsultować się z lekarzem. Inne działania niepożądane – często: objawy dotyczące przewodu pokarmowego, takie jak: zgaga, ból brzucha, nudności, wymioty, wzdęcia, biegunka, zaparcia, niestrawność oraz niewielkie krwawienia z przewodu pokarmowego, które w pojedynczych przypadkach mogą prowadzić do niedoboru czerwonych ciałek krwi (anemii); niezbyt często: zaburzenia dotyczące ośrodkowego układu nerwowego, takie jak: ból głowy, zawroty głowy, bezsenność, nadmierne pobudzenie, drażliwość lub zmęczenie; zaburzenia widzenia – należy przerwać stosowanie ibuprofenu i skontaktować się z lekarzem; choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy (wrzody trawienne), czasami z krwawieniem i perforacją (ubytki w ścianie przewodu pokarmowego), czasami zakończone zgonem, mogą wystąpić zwłaszcza u osób w podeszłym wieku, wrzodziejące zapalenie błony śluzowej jamy ustnej (zapalenie linii warg z owrzodzeniem), zaostrzenie zapalenia jelita grubego i choroby Crohna, zapalenie błony śluzowej żołądka (zapalenie jelita grubego); zapalenie błony śluzowej żołądka; reakcje nadwrażliwości, takie jak: wysypka skórna i świąd oraz napady astmy (z możliwym towarzyszącym nagłym zmniejszeniem ciśnienia krwi) – należy natychmiast zawiadomić lekarza i odstawić lek; rzadko: szumy uszne (dzwonienie w uszach), utrata słuchu, uszkodzenia tkanki nerek (martwica brodawek nerkowych), podwyższone stężenie kwasu moczowego we krwi, podwyższone stężenie mocznika we krwi; bardzo rzadko: zaburzenia w tworzeniu się krwinek, takie jak zmniejszenie liczby czerwonych krwinek lub stężenia hemoglobiny (anemia), liczby białych krwinek (leukopenia) lub płytek krwi (trombocytopenia) i inne zaburzenia krwi (pancytopenia, agranulocytoza, eozynofilia, koagulopatia, neutropenia, anemia aplastyczna lub anemia hemolityczna) – pierwszymi objawami są: gorączka, ból gardła, powierzchowne owrzodzenie ust, objawy grypopodobne, silne zmęczenie, krwawienie z nosa i skóry. Podczas stosowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych opisywano przypadki zaostrzenia stanu zapalnego, spowodowanego zakażeniami (np. rozwój martwiczego zapalenia powięzi). Jeśli w trakcie stosowania leku wystąpią lub nasilą się objawy zakażenia (np. zaczerwienienie, obrzęk, uczucie gorąca, ból, gorączka), należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza, zdecyduje on, czy istnieją wskazania do antybiotykoterapii. Podczas stosowania ibuprofenu obserwowano objawy aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych (zapalenie mózgu, które nie jest wywołane zakażeniem), takie jak: silny ból głowy, nudności, wymioty, gorączka, sztywność karku lub zaburzenia świadomości. Uważa się, że większe ryzyko występuje u osób z niektórymi chorobami autoimmunologicznymi (toczeń rumieniowaty układowy, mieszana choroba tkanki łącznej); małe stężenie cukru we krwi (hipoglikemia); małe stężenie sodu we krwi (hiponatremia); kołatanie serca (palpitacje), niewydolność serca, zawał serca; nadciśnienie tętnicze; zapalenie naczyń; zapalenie przełyku lub zapalenie trzustki, powstawanie przeponopodobnych zwężeń w jelicie; reakcje psychotyczne, omamy, zakłopotanie, depresja, niepokój; astma, trudności w oddychaniu (duszność), skurcz oskrzeli; zażółcenie białkówek oka i/lub skóry (żółtaczka), zaburzenia czynności wątroby, uszkodzenie wątroby, zwłaszcza w trakcie długotrwałego leczenia, niewydolność wątroby, ostre zapalenie wątroby; ciężkie reakcje skórne, takie jak: wysypka skórna z zaczerwienieniem i pęcherzami (tj. zespół Stevensa-Johnsona), rumień wielopostaciowy, utrata włosów (łysienie), czerwone lub fioletowe przebarwione plamy na skórze (plamica) lub reakcje nadwrażliwości na światło (wywołane światłem słonecznym); w wyjątkowych przypadkach podczas ospy wietrznej mogą wystąpić ciężkie zakażenia skóry i tkanek miękkich. Częstość nieznana: zapalenie błony śluzowej nosa (katar); uczucie mrowienia i kłucia (parestezje) i zapalenie nerwu wzrokowego; nieprawidłowa czynność nerek; czerwona, łuszcząca się wysypka z guzkami pod skórą i pęcherzami zlokalizowanymi głównie w fałdach skóry, na tułowiu i na kończynach górnych, którym towarzyszy gorączka na początku leczenia (ostra uogólniona osutka krostkowa). Jeśli wystąpią takie objawy, należy przerwać leczenie i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Leki takie jak ibuprofen mogą w niewielkim stopniu zwiększać ryzyko wystąpienia ataku serca (zawału mięśnia sercowego) lub udaru.
Dawkowanie Axoprofen Forte 400mg:
Stosować zgodnie z zaleceniami na ulotce lub według wskazówek lekarza. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy możliwy okres czasu potrzebny do złagodzenia objawów. Przy infekcji należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, jeśli objawy utrzymują się lub nasilają. Zalecana dawka leku dla osób dorosłych i młodzież o masie ciała od 40kg (powyżej 12. roku życia) to 200-400mg (połowa tabletki lub jedna cała tabletka) podawane w dawce pojedynczej. W razie potrzeby można przyjąć dodatkowe dawki, tj. połowę tabletki lub jedną tabletkę. Odpowiednią przerwę pomiędzy kolejnymi dawkami ustala się w zależności od objawów oraz z uwzględnieniem maksymalnej dawki dobowej., przy czym odstęp nie powinien być krótszy niż 6 godzin. Nie należy stosować więcej niż 3 tabletki (1200mg ibuprofenu) w ciągu 24 godzin. Lek nie jest przeznaczony do podawania u dzieci poniżej 12. roku życia lub u młodzieży o masie ciała poniżej 40kg. Działania niepożądane można ograniczyć, stosując najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy możliwy czas potrzebny do złagodzenia objawów. Ciężkie zaburzenia czynności wątroby lub nerek, podeszły wiek: dawkowanie powinien ustalić lekarz. Lek przeznaczony do stosowania doustnego. Tabletki popijać szklanką wody – tabletek nie należy kruszyć, żuć ani ssać. Tabletkę można podzielić na równe dawki. W przypadku osób z wrażliwym żołądkiem zaleca się lek stosować podczas posiłków. Lek jest przeznaczony wyłącznie do krótkotrwałego stosowania. Jeśli u osoby dorosłej konieczne jest stosowanie tego leku dłużej niż 3 dni (gorączka) lub dłużej niż 4 dni (ból) lub jeśli objawy się nasilą, należy skonsultować się z lekarzem. Jeśli u młodzieży konieczne jest stosowanie tego leku dłużej niż 3 dni lub jeśli objawy się nasilą, należy skonsultować się z lekarzem.
Producent: Aristo Pharma GmbH