gentamycyna
Związek chemiczny z grupy antybiotyków aminoglikozydowych o działaniu bakteriobójczym (oddziałuje na drobnoustroje tlenowe Gram - ujemne). Blokuje syntezę białek bakteryjnych, a następnie prowadzi do ich obumarcia. Podaje się go domięśniowo, miejscowo i dożylnie w zależności od rodzaju i miejsca zakażenia. Stosuje się go w leczeniu następujących chorób:
- zapalenie wsierdzia,
- zapalenie otrzewnej,
- posocznica,
- zakażenie tkanek miękkich i kości,
- zapalenie powiek,
- profilaktyka w okresie okołooperacyjnym gałek ocznych,
- zakażenia układu oddechowego,
- zakażenia układu moczowego,
- zapalenie spojówek.
Gentamycyna może wykazywać działania niepożądane w postaci uszkodzenia narząd słuchu i nerek, dlatego by nie doprowadzić do nieodwracalności niektórych efektów, należy po wystąpieniu skutków przepowiadających - szumu w uszach, wymiotów i zaburzeń równowagi, należy niezwłocznie odstawić gentamycynę i skonsultować się z lekarzem. Nie powinny jej przyjmować osoby mające problemy ze słuchem, niewydolnością nerek oraz cierpiące na zaburzenia układu nerwowego.
