Polecane produkty
Skład:
chlorowodorek lidokainy (Lidocaini hydrochloridum)
Wskazania:
- do znieczulenia regionalnego (nasiękowego, blokady nerwów, pni nerwowych, splotów nerwowych) w chirurgii ogólnej, urologii, ortopedii, ginekologii, położnictwie, stomatologii oraz w różnych procedurach terapeutycznych i diagnostycznych
- komorowe zaburzenia rytmu serca takie jak przedwczesne skurcze, częstoskurcz komorowy, które występują w przebiegu zawału mięśnia sercowego lub po przedawkowaniu glikozydów nasercowych
Działanie:
Lidokaina ma budowę amidową i działa miejscowo znieczulająco oraz przeciwarytmicznie. Lidokaina odpowiada za hamowanie powstawania i przewodzenia bodźców we włóknach nerwowych oraz układzie bodźco-przewodzącym serca. Dzięki blokadzie kanałów sodowych błon komórek nerwowych nie dopuszcza do generowania i przewodzenia impulsów depolaryzacyjnych. Próg pobudliwości włókien nerwowych wzrasta aż do całkowitego zablokowania przewodzenia. Im grubsze włókno nerwowe tym więcej lidokainy potrzeba aby je znieczulić. Działanie przeciwarytmiczne to rezultat blokady kanału sodowego. Jest to lek przeciwarytmiczny grupy I B wg Vaughna-Williamsa (nie wpływa na czas trwania potencjału czynnościowego).
Substancja czynna wchłania się całkowicie z miejsca zdeponowania w tkankach. Lidokaina szybko się wchłania po podaniu miejscowym. Najwyższe stężenie lidokainy w osoczu stwierdza się w trakcie blokady nerwów międzyżebrowych, nieco niższe u pacjentów znieczulanych zewnątrzoponowo, natomiast najniższe stężenie obserwuje się w trakcie znieczulenia nasiękowego. Z białkami osocza wiąże się w zależności od stężenia 40%-80% leku. Przenika przez barierę krew-mózg i przez łożysko. Metabolizm zachodzi w wątrobie, a wydalanie przez nerki w postaci metabolitów i niezmienionej 10%. Czas połowicznego rozpadu wynosi 1,6 h.
Przeciwwskazania:
- nadwrażliwość na lidokainę lub inne leki miejscowo znieczulające o budowie amidowej oraz na którąkolwiek substancję pomocniczą leku
- ostre choroby ośrodkowego układu nerwowego (np. zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, guzy, zapalenie istoty szarej rdzenia, krwawienie śródczaszkowe)
- zwężenie kanału rdzenia kręgowego, czynne choroby kręgosłupa (np. proces zapalny, gruźlica kręgosłupa, guzy) lub niedawno przebyte urazy kręgosłupa (np. złamania)
- posocznica
- podostre zwyrodnienie rdzenia kręgowego w przebiegu niedokrwistości złośliwej
- zakażenie skóry w miejscu wykonywania znieczulenia lub w jego okolicy
- wstrząs kardiogenny lub hipowolemiczny
- zaburzenia krzepnięcia lub leczenie lekami przeciwzakrzepowymi
Dawkowanie:
Preparat stosuje się dożylnie, nasiękowo, podpajęczynówkowo i zewnątrzoponowo. Dawka maksymalna jednorazowa dla osoby dorosłej to 200 mg (4,5 mg/kg mc.). U dzieci nie należy przekraczać dawki 3 mg/kg mc.