Polecane produkty
Skład Ketonal Sprint Max 50mg:
Substancja czynna: ketoprofen (Ketoprofenum). Każda saszetka zawiera 50mg ketoprofenu w postaci ketoprofenu z lizyną (80mg) oraz substancje pomocnicze: mannitol (E 421), powidon K30, aromat miętowy (zawiera maltodekstrynę i gumę arabską), sodu chlorek, sacharyna sodowa, krzemionka koloidalna bezwodna.
Działanie Ketonal Sprint Max 50mg:
Ketoprofen jest substancją czynną produktu leczniczego Ketonal Sprint Max 50mg. W leku zastosowano go w postaci ketoprofenu z lizyną. Ketoprofen zalicza się do niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Wskazaniem do stosowania leku jest krótkotrwałe objawowe leczenie lekkiego lub umiarkowanego ostrego bólu, np.: bólu głowy, bólów zębów, bolesnego miesiączkowania, bólu spowodowanego lekkimi nadwerężeniami i zwichnięciami. Lek można stosować u osób dorosłych i młodzieży powyżej 16. roku życia.
Zastosowanie:
Produkt leczniczy Ketonal Sprint Max 50mg wskazany do stosowania u osób dorosłych i młodzieży powyżej 16. roku życia w krótkotrwałym objawowym leczeniu lekkiego lub umiarkowanego ostrego bólu – bólu głowy, bólu zębów, bolesnego miesiączkowania, bólu spowodowanego lekkimi nadwerężeniami i zwichnięciami.
Informacje dodatkowe:
Produkt przechowywać w sposób niedostępny dla dzieci, w temperaturze pokojowej. Zaleca się chronić przed działaniem wilgoci i światła. Przed zastosowaniem leku należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli pacjent: ma długotrwałe zapalenie błony śluzowej nosa lub zatok i/lub polipy nosa; ma lub miał chorobę serca, np. łagodną lub umiarkowaną zastoinową niewydolność serca (objawiającą się gromadzeniem się płynu w płucach, narządach jamy brzusznej, ramionach lub nogach); jest poddawany lub przebył w przeszłości zabieg pomostowania tętnic wieńcowych; ma łagodną lub umiarkowaną chorobę nerek lub wątroby, w tym zmiany wartości wyników pewnych badań czynności wątroby lub nerek; ma lub miał wysokie ciśnienie krwi; ma choroby naczyń krwionośnych w rękach i/lub nogach albo w mózgu; choruje na cukrzycę lub ma duże stężenie cholesterolu we krwi; ma zakażenie; pali tytoń; jest w podeszłym wieku. U osób w podeszłym wieku ryzyko działań niepożądanych związanych ze stosowaniem leków przeciwbólowych (w tym ketoprofenu) jest zwiększone, zwłaszcza krwawienia z przewodu pokarmowego i perforacji, które mogą prowadzić do zgonu. Z tego względu osoby w podeszłym wieku powinny zgłaszać wszelkie nietypowe objawy, zwłaszcza krwawienie z przewodu pokarmowego, szczególnie na początku leczenia. Lekarz powinien uważnie kontrolować stan pacjenta. Podczas stosowania leków przeciwbólowych (w tym ketoprofenu), opisywano występowanie krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia i perforacji, w niektórych przypadkach ze skutkiem śmiertelnym. Tego typu działania mogą występować w dowolnym momencie leczenia, również bez objawów ostrzegawczych lub ciężkich zdarzeń dotyczących przewodu pokarmowego w wywiadzie. Należy wiedzieć, że ryzyko krwawienia, owrzodzenia lub perforacji w obrębie przewodu pokarmowego jest większe podczas stosowania dużych dawek, a także u osób z przebytą chorobą wrzodową, zwłaszcza powikłaną krwawieniem lub perforacją oraz u osób w podeszłym wieku. Stosowanie ketoprofenu, szczególnie w dużych dawkach, może wiązać się z większym ryzykiem toksycznego wpływu na przewód pokarmowy. U osób, u których konieczne jest jednoczesne stosowanie kwasu acetylosalicylowego w małych dawkach lub innych leków zwiększających ryzyko powikłań dotyczących przewodu pokarmowego, lekarz może zalecić przyjmowanie leków o działaniu ochronnym. Jeśli wystąpią objawy krwawienia, owrzodzenia lub perforacji przewodu pokarmowego, należy natychmiast przerwać przyjmowanie leku i zgłosić się do lekarza. Przyjmowanie takich leków jak ten może się wiązać z niewielkim wzrostem ryzyka zawału serca lub udaru mózgu. Jest ono większe przy długotrwałym stosowaniu dużych dawek leku. Nie wolno przekraczać zaleconej dawki ani przedłużać leczenia. Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie, jeśli pacjent ma chorobę serca, przebył udar lub istnieje u niego ryzyko ich wystąpienia, np. w przypadku: wysokiego ciśnienia krwi, cukrzycy lub dużego stężenia cholesterolu we krwi, palenia papierosów. Podczas stosowania leków przeciwbólowych, takich jak ketoprofen, bardzo rzadko zgłaszano poważne reakcje skórne z zaczerwienieniem i powstawaniem pęcherzy. Większość z nich występowała w pierwszym miesiącu leczenia. Jeśli pojawi się wysypka skórna, zmiany w obrębie błon śluzowych lub inne objawy nadwrażliwości, należy natychmiast przerwać przyjmowanie leku i zgłosić się do lekarza. Działania niepożądane można zminimalizować przez stosowanie leku w najmniejszej dawce skutecznej przez najkrótszy czas konieczny do łagodzenia objawów. Nie należy stosować większych dawek i dłuższego czasu leczenia niż jest to zalecane. Zakażenia: lek ten może ukryć objawy zakażenia – gorączkę i ból, tym samym może opóźnić zastosowanie odpowiedniego leczenia zakażenia, co zwiększa ryzyko powikłań. Zostało to zaobserwowane w przebiegu wywołanego przez bakterie zapalenia płuc i bakteryjnych zakażeń skóry związanych z ospą wietrzną. Jeśli pacjent przyjmuje ten lek podczas zakażenia, a objawy zakażenia utrzymują się lub nasilają, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Stosowanie u dzieci i młodzieży: nie stosować poniżej 16. roku życia. Jeśli lek przyjmowany jest przez nastolatka w wieku 16 lub więcej lat, lekarz może częściej przeprowadzać badania kontrolne. Stosowanie z innymi lekami: należy to omówić z lekarzem. Nie zaleca się stosowania tego leku, jeśli pacjent przyjmuje: inne leki przeciwbólowe, np. leki podobne do ketoprofenu, np. ibuprofen, diklofenak, naproksen, kwas acetylosalicylowy w dawkach stosowanych w leczeniu bólu i zapalenia lub w celu zmniejszenia gorączki, leki stosowane w leczeniu bólu, zapalenia lub w chorobach reumatycznych, zawierające substancję czynną o nazwie zakończonej „-koksyb”, leki stosowane w celu hamowania krzepnięcia krwi, zlepiania się płytek krwi lub rozpuszczania zakrzepów krwi, np. kwas acetylosalicylowy, warfaryna, klopidogrel, tyklopidyna, heparyna, dabigatran, apiksaban, rywaroksaban lub edoksaban; lit; metotreksat stosowany w leczeniu chorób nowotworowych w dawce 15mg na tydzień lub większej; niektóre leki stosowane w leczeniu padaczki, np. fenytoina; leki o nazwie sulfonamidy będące składnikiem niektórych leków moczopędnych lub stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych. Jeśli jednoczesne stosowanie tego leku i któregokolwiek z wymienionych leków jest konieczne, lekarz powinien uważnie kontrolować stan pacjenta. Inne leki, z którymi ten lek może wchodzić w interakcje: leki zwiększające wydalanie moczu przez nerki i stosowane w celu zmniejszenia ciśnienia krwi (leki moczopędne); metotreksat stosowany w leczeniu chorób nowotworowych, ciężkiego zapalenia stawów i choroby skóry, łuszczycy, w dawce mniejszej niż 15mg na tydzień; leki stosowane w celu zmniejszenia wysokiego ciśnienia krwi zawierające substancję czynną o nazwie zakończonej „-pryl” lub „-sartan” (np. losartan) albo „-olol”; glikozydy naparstnicy, np. digoksyna, stosowane w celu kontrolowania tętna lub w leczeniu niewydolności serca; leki stosowane w leczeniu depresji, tzw. selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny; kortykosteroidy stosowane w leczeniu zapalenia, alergii, zapobiegające odrzuceniu przeszczepionego narządu, np. kortyzon; pentoksyfilina – lek stosowany w leczeniu bólu mięśni na skutek choroby naczyń krwionośnych w rękach i/lub nogach; probenecyd – lek stosowany w leczeniu dny moczanowej i dużego stężenia kwasu moczowego we krwi; cyklosporyna i takrolimus – leki stosowane w celu zahamowania czynności układu odpornościowego, np. po przeszczepieniu narządu; leki stosowane w celu rozpuszczenia zakrzepów krwi; tenofowir (lek stosowany w leczeniu niektórych zakażeń wywołanych przez wirusy); zydowudyna, lek stosowany w leczeniu zakażenia HIV; leki stosowane w leczeniu cukrzycy, np. glibenklamid lub glimepiryd, leki, które mogą zwiększać stężenie potasu we krwi, np. sole potasu, leki moczopędne oszczędzające potas, inhibitory konwertazy angiotensyny (inhibitory ACE), antagoniści receptora angiotensyny II, niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), heparyny (drobnocząsteczkowe lub niefrakcjonowane), cyklosporyna, takrolimus i trymetoprym; nikorandyl, stosowany w zapobieganiu lub zmniejszaniu bólu w klatce piersiowej (dławica piersiowa) będącego objawem niektórych chorób serca. Stosowanie w okresie ciąży i karmienia piersią: stosowanie w trzecim trymestrze ciąży jest przeciwwskazane – lek może zaszkodzić nienarodzonemu dziecku lub spowodować problemy podczas porodu, może powodować problemy z nerkami i sercem u nienarodzonego dziecka, może zwiększać skłonność do krwawień pacjentki i dziecka oraz powodować opóźnienie lub wydłużenie okresu porodu. Nie należy go też stosować w pierwszych 6 miesiącach ciąży, chyba że lekarz uzna to za bezwzględnie konieczne i zalecane, przy czym należy stosować wtedy najmniejszą dawkę przez jak najkrótszy czas. Jeśli lek jest stosowany dłużej niż kilka dni od 20 tygodnia ciąży, może powodować zaburzenia czynności nerek u nienarodzonego dziecka. Może to prowadzić do niskiego poziomu płynu owodniowego otaczającego dziecko lub zwężenia naczynia krwionośnego (przewodu tętniczego) w sercu dziecka. Jeśli wymagane jest leczenie przez okres dłuższy niż kilka dni, lekarz może zalecić dodatkowe monitorowanie. Nie zaleca się karmienia piersią podczas stosowania tego leku. Nie wiadomo, czy ketoprofen przenika do mleka kobiecego. Kobiety, które planują ciążę lub mają problemy z zajściem w ciążę, powinny się skonsultować z lekarzem, gdyż ketoprofen może utrudniać zajście w ciążę. Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn: zasadniczo lek nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Jeśli jednak wystąpią takie działania niepożądane, jak zawroty głowy, senność, drgawki lub zaburzenia widzenia, nie należy wykonywać tych czynności. Lek zawiera sód – mniej niż 1mmol (23mg) sodu na saszetkę, dlatego lek uznaje się za „wolny od sodu”.
Przeciwwskazania:
Nie stosować w przypadku nadwrażliwości na którykolwiek składnik leku. Nie stosować, jeśli wystąpiła w przeszłości reakcja alergiczna po zastosowaniu kwasu acetylosalicylowego lub leku przeciwbólowego, np. ketoprofenu, ibuprofenu albo diklofenaku, taka jak: napad astmy, trudności w oddychaniu, obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła, pokrzywka, świąd nosa i wodnisty wyciek z nosa, innego rodzaju reakcje alergiczne (u takich osób obserwowano ciężkie, rzadko zakończone zgonem ciężkie reakcje alergiczne). Nie stosować w przypadku osób chorych na astmę. Nie stosować u osób z chorobą wrzodową żołądka i/lub dwunastnicy i osób, u których występowało w przeszłości krwawienie z przewodu pokarmowego, owrzodzenie lub perforacja przewodu pokarmowego. Nie stosować u osób z chorobami przewodu pokarmowego, np. wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego lub chorobą Leśniowskiego-Crohna. Nie stosować w przypadku ciężkiej niewydolności serca, ciężkiego zaburzenia czynności wątroby lub nerek, skłonności do krwawień. Nie stosować w trzecim trymestrze ciąży. Nie należy stosować bez wyraźnego zalecenia lekarza, jeśli u pacjenta istnieje zwiększone ryzyko powikłań dotyczących żołądka, np. jeśli pacjent jest w podeszłym wieku albo przyjmuje niektóre inne leki, takie jak leki przeciwzakrzepowe, leki przeciwpłytkowe, kortykosteroidy, inne niesteroidowe leki przeciwzapalne lub selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (tzw. SSRI).
Działania niepożądane:
Podczas stosowania leku u niektórych osób mogą wystąpić działania niepożądane. Jeśli wystąpią następujące objawy, należy natychmiast przerwać stosowanie leku i niezwłocznie zgłosić się do lekarzu lub do szpitala – rzadko: napad astmy oskrzelowej, pieczenie, uporczywy ból żołądka z odczuciem czczości i głodu – objawy takie mogą wskazywać na owrzodzenie żołądka lub dwunastnicy; bardzo rzadko: obecność krwi w moczu, obrzęk gardła; częstość nieznana: wymioty zawierające krew, silny ból brzucha lub smoliste (czarne) stolce (objawy krwawienia z przewodu pokarmowego lub perforacji), powstawanie pęcherzy, złuszczanie się skóry, obecność krostek lub krwawienie w obrębie skóry ze swędzącą, grudkowatą wysypką (lub bez niej) w obrębie warg, oczu, jamy ustnej, nosa, narządów płciowych, rąk lub stóp, czasami z objawami przypominającymi grypę – mogą to być objawy poważnych reakcji skórnych (tj. zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka i ostra uogólniona osutka krostkowa), które wymagają pilnego
leczenia; zmiany ilości wydalanego moczu, obrzęk, zwłaszcza nóg, kostek lub stóp, co może wskazywać na poważne schorzenia nerek; ból w klatce piersiowej (objaw zawału serca) lub nagły silny ból głowy, nudności, zawroty głowy, drętwienie, niemożność lub trudności w mówieniu, porażenie (objawy udaru); stosowanie leków takich jak ten może się wiązać z niewielkim zwiększeniem ryzyka zawału serca lub udaru mózgu; objawy ciężkich reakcji alergicznych, takich jak: obrzęk twarzy, warg, jamy ustnej lub gardła, powodujący świszczący oddech albo trudności w połykaniu lub oddychaniu, ucisk w klatce piersiowej, szybkie bicie serca, zmniejszenie ciśnienia krwi prowadzące do wstrząsu, świąd i wysypka, skurcz krtani, który powoduje trudności w oddychaniu, większa podatność na zakażenia, która może być spowodowana poważnym zaburzeniem dotyczącym krwi, tzw. agranulocytozą, napady drgawek. W przypadku wystąpienia następujących objawów należy o tym poinformować lekarza: rzadko – nietypowe odczucia skórne, takie jak drętwienie, mrowienie, kłucie, pieczenie skóry lub dreszcze, bladość skóry, odczucie zmęczenia, omdlewania lub zawrotów głowy – prawdopodobnie spowodowane przez niedobór krwinek czerwonych w wyniku krwawienia, niewyraźne widzenie, zażółcenie skóry lub białkówek oczu, które może wskazywać na zaburzenia czynności wątroby; częstość nieznana – łatwiejsze niż zwykle powstawanie siniaków lub długotrwałe krwawienie – mogą to być objawy poważnego zaburzenia dotyczącego krwi, takiego jak mała liczba płytek krwi, zmniejszenie liczby krwinek czerwonych, które może powodować bladożółty odcień skóry, osłabienie lub brak tchu (niedokrwistość hemolityczna), zmniejszenie liczby krwinek białych, które może zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia zakażeń, zaostrzenie choroby Leśniowskiego-Crohna lub zapalenia jelita grubego, reakcja skóry na światło słoneczne lub promieniowanie UV. Inne działania niepożądane – często: niestrawność, ból brzucha, nudności, wymioty; niezbyt często: zapalenie błony śluzowej żołądka, zaparcie, biegunka, gazy, wysypka skórna, świąd, zatrzymanie wody, które może powodować obrzęk rąk lub nóg, ból głowy, zawroty głowy lub senność, odczucie zmęczenia lub złe samopoczucie, odczucie zawrotów głowy lub „wirowania”; rzadko: dzwonienie w uszach, zwiększenie masy ciała, owrzodzenie i zapalenie jamy ustnej; bardzo rzadko: niekontrolowane rytmiczne ruchy warg, języka i mięśni twarzy (określane jako dyskineza), omdlenie, niskie ciśnienie krwi, obrzęk twarzy, uczucie osłabienia; częstość nieznana: niewydolność serca z takimi objawami, jak duszność, trudności w oddychaniu w pozycji leżącej, obrzęk stóp lub nóg, czucie bicia serca, wysokie ciśnienie krwi, zaczerwienienie skóry na skutek rozszerzenia naczyń krwionośnych, przyspieszona czynność serca, nieregularna czynność serca, zmiany nastroju, splątanie, pobudliwość, trudności w zasypianiu, zmiany w odczuwaniu smaku, zgaga, obrzęk wokół oczu, katar, świąd, kichanie i niedrożność nosa, utrata włosów, pokrzywka, zaczerwienienie i zapalenie skóry, wzniesiona wysypka, małe stężenie sodu we krwi, które może powodować zmęczenie i splątanie, drganie mięśni, napady, drgawek i śpiączkę, duże stężenie potasu we krwi, które może powodować nieprawidłowy rytm serca, jałowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych z możliwością wystąpienia takich objawów, jak sztywność szyi, ból głowy, gorączka, nudności, wymioty), zapalenie naczyń krwionośnych, często z wysypką skórną (w tym leukocytoklastyczne zapalenie naczyń), zapalenie trzustki, które powoduje silny ból brzucha i pleców. Badania krwi: wyniki mogą wskazywać na zaburzenia czynności wątroby lub nerek.
Dawkowanie saszetek Ketonal Sprint Max 50mg:
Lek stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub według zaleceń na ulotce. Zalecana dawka dla osób dorosłych i młodzieży powyżej 16. roku życia: stosować pół dwudzielnej saszetki do trzech razy na dobę lub jedną całą dwudzielną saszetkę do dwóch razy na dobę. Należy zachować przynajmniej 8 godzin przerwy między kolejnymi dawkami. Wskazane jest stosowanie najmniejszej dawki przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów. Jeśli w przebiegu zakażenia jego objawy (takie jak gorączka i ból) utrzymują się lub nasilają, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Stosowanie u osób w podeszłym wieku: dawkowanie powinien ustalać lekarz, możliwe, że konieczne będzie zmniejszenie dawki. Stosowanie u osób z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek: u osób z lekkimi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby lub nerek lekarz może zlecić zmniejszenie dawki. Nie wolno stosować tego leku u osób z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby lub nerek. Sposób podawania: saszetkę otworzyć do linii oznaczonej jako „pół dawki”, aby uzyskać dawkę z jednej części saszetki lub linii oznaczonej „cała dawka”, aby uzyskać dawkę z całej saszetki. Zawartość saszetki rozpuścić w 100ml wody, należy mieszać około 30 sekund do całkowitego rozpuszczenia granulatu. Roztwór wypić od razu po przygotowaniu. Stosować podczas posiłku. Czas trwania leczenia: osoby dorosłe – należy skonsultować się z lekarzem, jeśli nie nastąpiła poprawa lub chory poczuł się gorzej po 3 dniach stosowania leku w przypadku gorączki lub po 5 dniach w przypadku bólu; młodzież powyżej 16. roku życia: należy skonsultować się z lekarzem, jeśli po 3 dniach stosowania leku nie nastąpiła poprawa lub chory poczuł się gorzej.
Producent: Sandoz