Polecane produkty
Skład Ibuprofen Max Aurovitas 400mg:
Substancja czynna: ibuprofen (Ibuprofenum). Każda kapsułka zawiera 400mg ibuprofenu oraz substancje pomocnicze: rdzeń kapsułki: makrogol 600, potasu wodorotlenek; otoczka kapsułki: żelatyna, sorbitol ciekły; tusz drukarski: składniki tuszu do nadruku (czarny): żelaza tlenek czarny (E 172), glikol propylenowy (E 1520), hypromeloza 2910 (6 cP).
Działanie Ibuprofen Max Aurovitas 400mg:
Wskazaniem do stosowania produktu leczniczego Ibuprofen Max Aurovitas 400mg jest krótkotrwałe leczenie objawowe łagodnego do umiarkowanego bólu (ból głowy, objawy grypopodobne, ból zębów, ból mięśni, bolesne miesiączkowanie) i gorączki u osób dorosłych i młodzieży o masie ciała powyżej 40kg (powyżej 12. roku życia). Lek może być również stosowany u osób dorosłych w leczeniu łagodnego do umiarkowanego bólu w migrenie z aurą lub bez aury u osób dorosłych. Substancją czynną leku jest ibuprofen, który należy do niesteroidowych leków przeciwzapalnych, które działają przeciwbólowo, przeciwgorączkowo i przeciwzapalnie.
Zastosowanie:
Produkt leczniczy Ibuprofen Max Aurovitas 400mg wskazany do stosowania w krótkotrwałym leczeniu objawowym łagodnego do umiarkowanego bólu, m.in. bólu głowy, objawów grypopodobnych, bólu zębów, bólu mięśni, bolesnego miesiączkowania i gorączki u osób dorosłych i młodzieży o masie ciała powyżej 40 kg (powyżej 12. roku życia). Lek jest również wskazany w leczeniu łagodnego do umiarkowanego bólu w migrenie z aurą lub bez aury u osób dorosłych.
Informacje dodatkowe:
Produkt przechowywać w sposób niedostępny dla dzieci, w temperaturze pokojowej. Zaleca się chronić przed działaniem wilgoci i światła. Przed rozpoczęciem stosowania leku należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli pacjent jest bezpośrednio po dużym zabiegu chirurgicznym; jeśli pacjent ma lub miał kiedykolwiek w przeszłości astmę lub chorobę alergiczną – może wystąpić u niego duszność; jeśli u pacjenta występuje katar sienny, polipy błony śluzowej nosa lub przewlekła obturacyjna choroba płuc – istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia reakcji alergicznych, reakcje alergiczne mogą wystąpić w postaci napadów astmy (tzw. astma analgetyczna), obrzęku Quinckego lub pokrzywki; jeśli u pacjenta kiedykolwiek występowały wrzody żołądka lub jelit; jeśli u pacjenta występowała choroba przewodu pokarmowego (jak wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego-Crohna); jeśli u pacjenta występuje toczeń rumieniowaty układowy lub mieszana choroba tkanki łącznej (choroba skóry, stawów i nerek); jeśli stwierdzono dziedziczne zaburzenia układu krwiotwórczego (ostra porfiria przerywana); jeśli u pacjenta występuje zaburzenie krzepnięcia krwi; jeśli pacjent przyjmuje inne NLPZ. Należy unikać jednoczesnego stosowania z innymi NLPZ, w tym z selektywnymi inhibitorami cyklooksygenazy-2, ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych; w przypadku ospy wietrznej (varicella) zaleca się unikanie stosowania leku; jeśli pacjent jest w podeszłym wieku; jeśli u pacjenta występują choroby nerek lub wątroby; jeśli u pacjenta występuje zakażenie; podczas stosowania ibuprofenu występowały objawy reakcji alergicznej na ten lek, w tym trudności z oddychaniem, obrzęk w okolicach twarzy i szyi (obrzęk naczynioruchowy), ból w klatce piersiowej. W przypadku zauważenia któregokolwiek z tych objawów należy natychmiast odstawić lek i bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem lub pogotowiem; w związku ze stosowaniem ibuprofenu występowały ciężkie reakcje skórne – złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, polekowa reakcja z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi (DRESS) oraz ostra uogólniona osutka krostkowa (AGEP). Jeśli wystąpi którykolwiek z objawów związanych z tymi ciężkimi reakcjami skórnymi, należy natychmiast odstawić lek i zwrócić się o pomoc medyczną. Zakażenia: lek ten może maskować objawy zakażenia, takie jak gorączka i ból, tym samym może opóźnić zastosowanie odpowiedniego leczenia zakażenia, co może prowadzić do zwiększonego ryzyka powikłań. Zaobserwowano to w przebiegu wywołanego przez bakterie zapalenia płuc i bakteryjnych zakażeń skóry związanych z ospą wietrzną. Jeśli pacjent przyjmuje ten lek w czasie zakażenia, a objawy zakażenia utrzymują się lub nasilają, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Leczenie należy rozpocząć od najniższej dostępnej dawki, jeśli pacjent miał kiedykolwiek wrzody żołądka lub jelit, jest w podeszłym wieku lub potrzebuje jednocześnie małych dawek kwasu acetylosalicylowego lub innych leków, które mogą zwiększać ryzyko żołądkowo-jelitowe. Lekarz może również dodać leczenie lekami ochronnymi błony śluzowej żołądka (np. mizoprostol lub inhibitory pompy protonowej). Należy poinformować lekarza, jeśli wystąpią jakiekolwiek nietypowe objawy żołądkowe, zwłaszcza oznaki krwawienia, takie jak wymiotowanie krwią lub czarne stolce przypominające smołę. Przyjmowanie leków przeciwzapalnych i przeciwbólowych, takich jak ibuprofen, może wiązać się z niewielkim zwiększeniem ryzyka zawału serca lub udaru, szczególnie w przypadku stosowania w dużych dawkach. Nie należy przekraczać zalecanej dawki ani czasu trwania leczenia. Przed zastosowaniem leku, należy omówić leczenie z lekarzem lub farmaceutą, jeśli: u pacjenta występują choroby serca, w tym niewydolność serca, dławica piersiowa (ból w klatce piersiowej), pacjent miał atak serca, operację wszczepienia bajpasów, występuje u pacjenta choroba tętnic obwodowych (słabe krążenie w nogach lub stopach z powodu zwężenia lub zablokowania tętnic) lub jeśli pacjent przeszedł jakikolwiek udar (w tym „mini udar” lub przemijający napad niedokrwienny „TIA”); pacjent choruje na nadciśnienie tętnicze, cukrzycę, występuje u niego zwiększone stężenie cholesterolu, w rodzinie pacjenta występowała choroba serca lub udar mózgu, lub jeśli pacjent pali tytoń. Bardzo rzadko, w czasie stosowania ibuprofenu, zgłaszano ciężkie reakcje skórne, potencjalnie zagrażające życiu (zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka). Pacjenci są bardziej narażeni na takie reakcje w pierwszym miesiącu terapii. W przypadku zauważenia wysypki skórnej, zmian na błonach śluzowych lub jakichkolwiek innych objawów reakcji alergicznych należy przerwać stosowanie leku i skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Działania niepożądane można zmniejszyć, przyjmując najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres czasu. Osoby w podeszłym wieku są bardziej narażone na wystąpienie działań niepożądanych. Reakcje skórne: zgłaszano ciężkie reakcje skórne. W przypadku wystąpienia wysypki skórnej, zmian na błonach śluzowych, pęcherzy lub innych objawów alergii, należy przerwać stosowanie leku i natychmiast zgłosić się do lekarza, gdyż mogą to być pierwsze objawy bardzo ciężkiej reakcji skórnej. Ogólnie, częste stosowanie (kilku rodzajów) leków przeciwbólowych może prowadzić do trwałych ciężkich zaburzeń czynności nerek. Ryzyko to może być zwiększone w przypadku wysiłku fizycznego, związanego z utratą soli i odwodnieniem. Z tego względu należy tego unikać. Długotrwałe stosowanie jakichkolwiek leków przeciwbólowych w leczeniu bólu głowy może spowodować ich nasilenie. Jeśli taka sytuacja ma miejsce lub jest podejrzewana, należy przerwać przyjmowanie leku i skontaktować się z lekarzem. U osób, u których bóle głowy występują często lub codziennie, pomimo (lub z powodu) regularnego stosowania leków przeciw bólom głowy, należy podejrzewać, że jest to ból głowy spowodowany nadużywaniem leków. W przypadku długotrwałego stosowania leku wymagane jest regularne kontrolowanie wskaźników czynności wątroby, nerek oraz morfologii krwi. Lekarz może zalecić wykonywanie badań krwi w trakcie leczenia. Stosowanie u dzieci i młodzieży: istnieje ryzyko zaburzeń czynności nerek u odwodnionych dzieci i młodzieży. Lek nie jest zalecany do stosowania u młodzieży o masie ciała poniżej 40kg lub u dzieci poniżej 12. roku życia. Stosowanie z innymi lekami: należy to omówić z lekarzem. Lek ten może wpływać na działanie niektórych innych leków lub też inne leki mogą wpływać na jego działanie, np.: leki, o działaniu przeciwzakrzepowym (leki rozrzedzające krew/zapobiegające powstawaniu zakrzepów, takie jak kwas acetylosalicylowy, warfaryna, tyklopidyna), leki obniżające wysokie ciśnienie krwi (inhibitory ACE takie jak kaptopryl, leki blokujące receptor beta-adrenergiczny takie jak atenolol, antagoniści receptora angiotensyny II takie jak losartan). Także niektóre inne leki mogą ulegać wpływowi lub mieć wpływ na działanie leku. Dlatego też przed zastosowaniem leku jednocześnie z innymi lekami pacjent powinien zawsze poradzić się lekarza lub farmaceuty. Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. W szczególności należy poinformować, jeśli pacjent przyjmuje: kwas acetylosalicylowy lub inne NLPZ (leki przeciwzapalne i przeciwbólowe) – może to zwiększać ryzyko owrzodzeń lub krwawień z przewodu pokarmowego; digoksynę (stosowaną w niewydolności serca) – działanie digoksyny może być nasilone; glikokortykoidy (leki zawierające kortyzon lub substancje podobne do kortyzonu) – może to zwiększać ryzyko owrzodzeń lub krwawień z przewodu pokarmowego; fenytoinę (stosowaną w leczeniu padaczki) – działanie fenytoiny może być nasilone; selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (leki stosowane w depresji) – mogą one zwiększać ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego; lit (lek stosowany w leczeniu maniakalno-depresyjnej choroby i depresji) – działanie litu może być nasilone; probenecyd i sulfinpirazon (leki stosowane w leczeniu dny moczanowej) – wydalanie ibuprofenu może być opóźnione; moklobemid (stosowany w leczeniu depresji); leki moczopędne oszczędzające potas – może to prowadzić do hiperkaliemii (wysokiego stężenia potasu we krwi); metotreksat (lek stosowany w leczeniu raka lub reumatyzmu) – działanie metotreksatu może być nasilone; takrolimus i cyklosporynę (leki immunosupresyjne) – może wystąpić uszkodzenie nerek; zydowudynę (lek stosowany w leczeniu HIV/AIDS) – stosowanie ibuprofenu może powodować zwiększone ryzyko krwawienia do stawu lub krwawienia, które prowadzi do obrzęku u pacjentów z hemofilią chorych na HIV; zydowudynę lub rytonawir (stosowane w leczeniu pacjentów z HIV); sulfonylomocznik (lek przeciwcukrzycowy) – mogą wystąpić interakcje; antybiotyki chinolonowe – ryzyko drgawek może być zwiększone; mifepryston (lek przepisany w celu farmakologicznego zakończenia ciąży) – ibuprofen może osłabiać działanie tego leku; bisfosfoniany (leki przepisywane w leczeniu osteoporozy) – mogą zwiększać ryzyko owrzodzeń lub krwawień z przewodu pokarmoweg; okspentyfilinę (pentoksyfilinę) (lek zalecany w celu zwiększenia przepływu krwi do rąk i nóg) – może to zwiększać ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego; baklofen, lek zwiotczający mięśnie – toksyczność baklofenu może być zwiększona; lek ziołowy z miłorzębu dwuklapowego (istnieje możliwość zwiększonego ryzyka krwawienia, na skutek jednoczesnego stosowania z ibuprofenem); worykonazol i flukonazol (inhibitory CYP2C9) (stosowane w zakażeniach grzybiczych) – działanie ibuprofenu może nasilać się. Należy rozważyć zmniejszenie dawki ibuprofenu, zwłaszcza gdy duże dawki ibuprofenu są stosowane z worykonazolem lub flukonazolem; cholestyraminę (stosowaną w leczeniu wysokiego poziomu cholesterolu). Stosowanie z alkoholem: podczas przyjmowania leku należy unikać spożywania alkoholu, ponieważ może to nasilać możliwe działania niepożądane. Stosowanie w okresie ciąży i karmienia piersią: możliwość stosowania leku należy omówić z lekarzem, przy czym w stosowanie w trzecim trymestrze ciąży jest przeciwwskazane, gdyż może on zaszkodzić nienarodzonemu dziecku lub być przyczyną problemów podczas porodu. Lek może powodować problemy z nerkami i sercem u nienarodzonego dziecka, zwiększać skłonność do krwawień pacjentki i dziecka oraz powodować opóźnienie lub wydłużenie okresu porodu. W ciągu pierwszych 6 miesięcy ciąży nie należy stosować leku, chyba że lekarz uzna użycie go za bezwzględnie konieczne. Jeśli konieczne jest leczenie w tym okresie lub podczas starań o ciążę, należy zastosować jak najmniejszą dawkę przez możliwie najkrótszy czas. Od 20 tygodnia ciąży lek może skutkować zaburzeniami czynności nerek u nienarodzonego dziecka, jeśli jest przyjmowany dłużej niż kilka dni. Może to prowadzić do niskiego poziomu płynu owodniowego otaczającego dziecko (małowodzie) lub zwężenia naczynia krwionośnego (przewodu tętniczego) w sercu dziecka. Jeśli wymagane jest leczenie przez okres dłuższy niż kilka dni, lekarz może zalecić dodatkowe monitorowanie. Niewielkie ilości ibuprofenu mogą przenikać do mleka kobiet karmiących piersią. Jednakże, ponieważ do tej pory nie są znane żadne szkodliwe skutki dla niemowląt, zwykle nie ma potrzeby przerywania karmienia piersią podczas krótkotrwałego stosowania ibuprofenu w zalecanej dawce, w przypadku gorączki i bólu. Lek należy do grupy leków (NLPZ), które mogą zaburzać płodność u kobiet – jest to działanie odwracalne po odstawieniu leku. Należy poinformować lekarza przed przyjęciem leku, jeśli pacjentka planuje ciążę lub ma problemy z zajściem w ciążę. Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn: w przypadku krótkotrwałego stosowania i po zwykle stosowanym dawkowaniu, ten lek nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jeśli wystąpią działania niepożądane, takie jak zmęczenie, zawroty głowy, senność i zaburzenia widzenia, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn. Spożywanie alkoholu zwiększa ryzyko tych działań niepożądanych. Lek zawiera sorbitol – 79,20mg sorbitolu w każdej kapsułce. Sorbitol jest źródłem fruktozy. Jeżeli stwierdzono nietolerancję niektórych cukrów lub dziedziczną nietolerancję fruktozy, należy porozmawiać z lekarzem przed przyjęciem lub otrzymaniem tego leku przez pacjenta.
Przeciwwskazania:
Nie stosować w przypadku nadwrażliwości na którykolwiek składnik leku. Nie stosować, jeśli u pacjenta wystąpiła reakcja alergiczna, taka jak astma, trudności w oddychaniu, obrzęk twarzy, języka lub gardła, pokrzywka, swędzenie nosa i katar, po podaniu aspiryny lub innego leku z grupy NLPZ. Nie stosować, jeśli występuje owrzodzenie lub krwawienie z żołądka lub dwunastnicy (lub jeśli wystąpiły 2 lub więcej takie epizody w przeszłości). Nie stosować, jeśli w przeszłości wystąpiło krwawienie lub perforacja przewodu pokarmowego podczas stosowania NLPZ. Nie stosować, jeśli stwierdzono krwawienie z naczyń mózgowych lub inne czynne krwawienie. Nie stosować, jeśli występują niewyjaśnione zaburzenia układu krwiotwórczego. Nie stosować, jeśli występuje ciężkie odwodnienie (spowodowane wymiotami, biegunką lub niewystarczającym spożyciem płynów). Nie stosować, jeśli występuje ciężka niewydolność wątroby, nerek lub ciężka choroba serca. Nie stosować w trzecim trymestrze ciąży.
Działania niepożądane:
Podczas stosowania leku u niektórych osób mogą wystąpić działania niepożądane. Ryzyko wystąpienia działań niepożądanych można zminimalizować, stosując lek w najmniejszej skutecznej dawce przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów. Osoby w wieku podeszłym stosujące ten lek są bardziej narażone na ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Leki takie jak ten mogą być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka ataku serca lub udaru mózgu. W przypadku podejrzenia wystąpienia jakiegokolwiek z poniższych działań niepożądanych lub objawów, należy przerwać stosowanie tego leku i natychmiast zgłosić się do lekarza: wrzody żołądka lub jelit, którym czasem może towarzyszyć krwawienie i perforacja, wymiotowanie krwią lub smoliste stolce (często); choroba nerek objawiająca się krwią w moczu – może to być związane z niewydolnością nerek (niezbyt często); ciężkie reakcje alergiczne (bardzo rzadko), z takimi objawami jak: trudności w oddychaniu lub niewyjaśniony świszczący oddech, zawroty głowy lub szybsze bicie serca, obniżenie ciśnienia krwi prowadzące do wstrząsu, obrzęk twarzy, warg lub gardła; potencjalnie zagrażająca życiu wysypka skórna objawiająca się nasilonym występowaniem pęcherzy i krwawieniem z warg, okolicy oczu, jamy ustnej, gardła, nosa i narządów płciowych lub ciężka reakcja skórna, która rozpoczyna się pojawieniem bolesnych czerwonych miejsc, następnie dużych pęcherzy, a kończy łuszczeniem się płatów skóry. Towarzyszy jej gorączka i dreszcze, ból mięśni oraz ogólnie złe samopoczucie (złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka) (bardzo rzadko); czerwona, łuskowata, rozległa wysypka ze zgrubieniami pod skórą i pęcherzami, umiejscowiona przeważnie w fałdach skóry, na tułowiu i kończynach górnych, z gorączką na początku leczenia (ostra uogólniona osutka krostkowa) (częstość nieznana); ciężka reakcja skórna, która może pojawić się u okolicach jamy ustnej lub innych części ciała z objawami takimi jak: czerwone, często swędzące krosty, podobne do wysypki podczas odry, które pojawiają się na kończynach i czasem na twarzy i innych częściach ciała, krosty mogą zmieniać się w pęcherze lub mogą rozwijać się tworząc duże, czerwone punkty z bladym środkiem, reakcji skórnej może towarzyszyć gorączka, ból gardła, ból głowy i/lub biegunka (bardzo rzadko); silne łuszczenie lub „schodzenie” skóry (bardzo rzadko); zapalenie trzustki z towarzyszącym ostrym bólem w górnej części brzucha, często z nudnościami i wymiotami (bardzo rzadko); nudności, wymioty, utrata apetytu, ogólnie złe samopoczucie, gorączka, swędzenie, zażółcenie skóry i białkówek oczu, jasne stolce, mocz o ciemnym zabarwieniu, które mogą być objawem zapalenia lub niewydolności wątroby (bardzo rzadko); choroby serca z dusznością oraz obrzękiem stóp lub nóg spowodowane gromadzeniem się płynów (niewydolność serca) (bardzo rzadko); aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (zapalenie okolic mózgu lub rdzenia kręgowego, któremu towarzyszą objawy takie jak gorączka, nudności, wymioty, ból głowy, sztywność karku i zaburzenia stanu świadomości, a przez to brak pełnego kontaktu z otoczeniem) (bardzo rzadko); atak serca (zawał serca) lub udar (częstość nieznana); ostra niewydolność nerek (martwica brodawek nerkowych) zwłaszcza po długotrwałym stosowaniu leku (rzadko); zaostrzenie stanów zapalnych spowodowanych zakażeniem (np. martwicze zapalenie powięzi) zwłaszcza podczas jednoczesnego stosowania innych leków z grupy NLPZ (bardzo rzadko); zaburzenia wytwarzania komórek krwi – pierwsze objawy to: gorączka, ból gardła, powierzchowne owrzodzenia jamy ustnej, objawy grypopodobne, silne wyczerpanie, krwawienie z nosa i skóry (bardzo rzadko); może wystąpić ciężka reakcja skórna zwana zespołem DRESS (wysypka skórna, gorączka, obrzęk węzłów chłonnych i zwiększenie liczby eozynofilów (rodzaj białych krwinek)) (częstość nieznana). Inne działania niepożądane: bardzo często: nudności, zgaga, gazy, biegunka, zaparcia, wymioty, ból brzucha; często: ból głowy, senność, zawroty głowy, uczucie wirowania, zmęczenie, pobudzenie, bezsenność, drażliwość; utajona utrata krwi, która może doprowadzić do stanu, w którym występuje zmniejszenie liczby czerwonych krwinek (objawy to zmęczenie, bóle głowy, trudności w oddychaniu podczas ćwiczeń, zawroty głowy i bladość skóry), owrzodzenie jamy ustnej i opryszczka, zapalenie jelita grubego (objawy to biegunka, zazwyczaj z domieszką krwi i śluzu, ból brzucha, gorączka), nasilenie choroby zapalnej jelit, zapalenie błony śluzowej jelita; niezbyt często: pokrzywka, świąd, wybroczyny lub zasinienia pod skórą, wysypka skórna, napady astmy (czasami z niedociśnieniem krwi); katar lub zatkany nos, kichanie, ucisk lub ból twarzy, trudności w oddychaniu; zapalenie żołądka (objawy to ból, nudności, wymioty, krwawe wymioty, krew w kale); gromadzenie się płynu w tkankach organizmu, zwłaszcza u pacjentów z wysokim ciśnieniem krwi lub zaburzeniami czynności nerek; zaburzenia widzenia; rzadko: choroby skóry, stawów i nerek (toczeń rumieniowaty układowy); depresja, splątanie, omamy, choroby psychiczne z dziwnymi lub niepokojącymi myślami lub nastrojami; brzęczenie, syczenie, gwizdanie, dzwonienie lub inne uporczywe szumy w uszach; wzrost azotu mocznikowego we krwi, zwiększenie aktywności aminotransferaz i fosfatazy zasadowej w surowicy, zmniejszenie stężenia hemoglobiny i wartości hematokrytu, hamowanie agregacji płytek krwi, wydłużenie czasu krwawienia, zmniejszenie stężenia wapnia w surowicy, zwiększenie stężenia kwasu moczowego w surowicy, widoczne w badaniach krwi; utrata wzroku; bardzo rzadko: szybkie lub nieregularne bicie serca (palpitacje); gromadzenie się płynu w tkankach organizmu; wysokie ciśnienie krwi; zapalenie przełyku, zwężenie jelit; nietypowe wypadanie włosów lub przerzedzenie włosów; w przypadku ospy wietrznej mogą wystąpić ciężkie zakażenia skóry z powikłaniami dotyczącymi tkanek miękkich; zaburzenia miesiączkowania; częstość nieznana: skóra staje się wrażliwa na światło; ból w klatce piersiowej, mogący być objawem potencjalnie ciężkiej reakcji alergicznej nazywanej zespołem Kounisa.
Dawkowanie kapsułek Ibuprofen Max Aurovitas 400mg:
Stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub według wskazówek na ulotce. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów. Jeśli w przebiegu zakażenia jego objawy (takie jak gorączka i ból) utrzymują się lub nasilają, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Łagodny do umiarkowanego ból i/lub gorączka: osoby dorosłe i młodzież o masie ciała powyżej 40kg (powyżej 12. roku życia): zalecana pojedyncza dawka to 1 kapsułka 400mg, którą można w razie potrzeby przyjmować do 3 razy na dobę co 6-8 godzin. Nie należy przyjmować więcej niż 3 kapsułki (1200mg ibuprofenu) na dobę. U osób w podeszłym wieku ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych należy stosować możliwie najmniejszą dawkę przez najkrótszy czas niezbędny do złagodzenia objawów. Nie należy przekraczać zalecanych dawek ani czasu trwania leczenia (3 dni u młodzieży oraz 3 dni w przypadku gorączki i 5 dni w przypadku bólu u osób dorosłych). Lek nie jest przeznaczony do stosowania u młodzieży o masie ciała poniżej 40 kg i u dzieci w wieku poniżej 12. roku życia. W przypadku napadu migreny: osoby dorosłe: należy przyjąć jedną kapsułkę 400mg tak szybko, jak to możliwe od początku napadu. Jeśli nie wystąpi ulga po pierwszej dawce, nie należy przyjmować drugiej dawki podczas tego samego napadu. Jednakże napad można leczyć inną terapią, która nie zawiera niesteroidowego leku przeciwzapalnego ani kwasu acetylosalicylowego. Jeśli ból pojawi się ponownie, można przyjąć drugą dawkę, pod warunkiem, że między dwiema dawkami zachowana jest przerwa 8 godzin. Nie należy przyjmować więcej niż 3 kapsułki (1200mg ibuprofenu) na dobę. Jeśli po 3 dniach pacjent nie poczuje się lepiej lub poczuje się gorzej, należy skontaktować się z lekarzem. Kapsułki należy połykać w całości, popijając dużą ilością wody. Nie należy rozgryzać kapsułek.
Producent: Aurovitas Pharma