Przedwczesny wytrysk - co może być jego przyczyną i jak mu zapobiegać?
26.07.2023Około 1/3 mężczyzn aktywnych seksualnie doświadcza przedwczesnej ejakulacji. Dlaczego tak się dzieje? Jakie są przyczyny przedwczesnego wytrysku? Okazuje się, że jest ich wiele, mogą do tego prowadzić zarówno czynniki biologiczne, jak i psychologiczne. Co może zrobić mężczyzna, aby wyeliminować tę przypadłość?
Spis treści:
- Przedwczesny wytrysk – czym jest ta przypadłość?
- Jakie są przyczyny przedwczesnego wytrysku?
- Jak zapobiegać przedwczesnemu wytryskowi?
- W jaki sposób można leczyć przedwczesny wytrysk?
- Które ćwiczenia mogą być pomocne przy przedwczesnym wytrysku?
Przedwczesny wytrysk – czym jest ta przypadłość?
Przedwczesny wytrysk (przedwczesna ejakulacja) to najczęstsza dysfunkcja seksualna u mężczyzn. Jest to niezdolność do kontrolowania wytrysku w stopniu, który zapewniłby obu partnerom satysfakcjonujący stosunek seksualny. Innymi słowy, przedwczesny wytrysk następuje po prostu szybciej, niż partnerzy by sobie tego życzyli. Uważa się, że ta przypadłość dotyczy około 30% mężczyzn. Ponadto u 1/3 z nich współistnieją zaburzenia erekcji, czyli niemożność uzyskania lub utrzymania erekcji pozwalającej na odbycie stosunku. Objawy przedwczesnego wytrysku mogą pojawiać się niezależnie od wieku.
Sporadyczne problemy z utrzymaniem kontroli nad wytryskiem są normalne, zazwyczaj pojawiają się podczas pierwszego stosunku lub po dłużej trwającej abstynencji seksualnej. Jeśli zdarzają się cały czas lub przez dłuższy okres, dopiero wtedy można mówić o przedwczesnym wytrysku. Taka sytuacja wymaga konsultacji z urologiem i seksuologiem oraz podjęcia określonych działań. Jako skutki przedwczesnego wytrysku wymienia się przede wszystkim brak satysfakcji seksualnej u obojga partnerów, frustrację i napięcie między partnerami.
Wyróżnia się następujące rodzaje przedwczesnego wytrysku – pierwotny i nabyty. Pierwotny trwa przez całe życia, od pierwszych doświadczeń seksualnych. Natomiast o nabytym mówi się, gdy skraca się czas do momentu wytrysku w porównaniu do stosunków odbywanych w przeszłości. Oprócz tego wymienia się trzy rodzaje przedwczesnego wytrysku związane z czasem trwania stosunku. Wytrysk zbyt przedwczesny pojawia się podczas gry wstępnej, a czasem przed nią, wytrysk przedwczesny występuje przed stosunkiem lub od razu po rozpoczęciu penetracji, wytrysk zbyt wczesny oznacza ejakulację następującą po rozpoczęciu penetracji po niewielkiej stymulacji seksualnej.
Jakie są przyczyny przedwczesnego wytrysku?
Przyczyny przedwczesnego wytrysku nie zostały w pełni poznane, jednakże znaczenie mogą mieć czynniki neurobiologiczne, psychogenne i somatyczne. Do czynników psychogennych zalicza się stres i nieumiejętność radzenia sobie z nim, depresję, nerwicę, zaburzenia lękowe, niedobory snu, problemy w związku, brak stałego partnera i nieregularne współżycie, brak doświadczenia w sferze seksualnej, niską samoocenę, nierealistyczne oczekiwania, lęk przed odrzuceniem przez partnera, epizody przemocy seksualnej.
Jako somatyczne i organiczne przyczyny przedwczesnego wytrysku wymienia się m.in. zaburzenia hormonalne, zaburzenia erekcji, problemy z prostatą, infekcje i stany zapalne cewki moczowej, przebyty udar, nadciśnienie, nadczynność tarczycy, cukrzycę, ponadto nadużywanie alkoholu i innych używek, otyłość i predyspozycje genetyczne. Natomiast przyczyny neurobiologiczne związane są z aktywnością neuroprzekaźników ośrodkowego układu nerwowego (głównie serotoniny).
Jak zapobiegać przedwczesnemu wytryskowi?
Zakładanie prezerwatywy o grubszych ściankach przed stosunkiem osłabia nieco wrażliwość penisa, tym samym może opóźnić wytrysk. W sprzedaży dostępne są również specjalne prezerwatywy z benzokainą, która pomaga kontrolować szczytowanie. Zaleca się także masturbować 1-2 godziny przed stosunkiem. Dodatkowo niektóre pozycje seksualne są szczególnie wskazane w przypadku przedwczesnego wytrysku, np. pozycja misjonarska, na jeźdźca i na łyżeczkę. Mężczyźni powinni też dbać o zdrową, zbilansowaną dietę, aktywność fizyczną, wypoczynek i ograniczanie stresu. Polecane są techniki relaksacyjne, joga i ćwiczenia rozciągające. Należy też odstawić używki!
W jaki sposób można leczyć przedwczesny wytrysk?
Leczenie przedwczesnego wytrysku w dużej mierze zależy od tego, co doprowadziło do dysfunkcji. O rodzaju terapii decyduje lekarz z uwzględnieniem potrzeb i preferencji mężczyzny. Zwykle stosuje się farmakoterapię i psychoterapię. Najczęściej lekarze zalecają leki z grupy SSRI (m.in. paroksetyna, sertralina, fluoksetyna i dapoksetyna), inhibitory fosfodiesterazy typu 5 (sildenafil, tadalafil, wardenafil, leki z tej grupy wykorzystywane są w leczeniu zaburzeń erekcji, m.in. Maxon Forte, Mensil Max, Maxigra Max, Inventum) i antagonistów receptorów alfa-1 (tamsulozyna, stosowana przy łagodnym rozroście prostaty).
Oprócz leków doustnych dostępne są także leki miejscowe – kremy, żele i spraye o działaniu znieczulającym, które aplikuje się na penisa. Preparaty z lidokainą i prylokainą stosuje się około 20-30 minut przed stosunkiem. Opóźniają one wytrysk, zmniejszając wrażliwość prącia na bodźce. Mimo że leczenie farmakologiczne przynosi dobre efekty, to niestety jest tylko formą leczenia objawowego i nie zwalcza przyczyny problemu.
Zdecydowanie zaleca się łączyć farmakoterapię z psychoterapią. Psychoterapia umożliwia przepracowanie emocji i lęków mogących wpływać negatywnie na związek i życie seksualne. Wskazana jest też terapia behawioralno-poznawcza. Należy pamiętać, że podczas wizyt u psychoterapeuty lub seksuologa mężczyzna musi być zaangażowany i chętny do współpracy, aby terapia przyniosła zamierzony efekt. Przedwczesny wytrysk dotyczy nie tylko mężczyzny, dlatego często wskazana jest również psychoterapia dla par.
Które ćwiczenia mogą być pomocne przy przedwczesnym wytrysku?
Czy istnieją ćwiczenia na opóźnienie wytrysku? Tak, są to m.in. ćwiczenia mięśni Kegla, czyli mięśni dna miednicy polegające na ich naprzemiennym napinaniu i rozluźnianiu. Mięśnie dna miednicy można zlokalizować, zatrzymując oddawanie moczu w środkowym strumieniu – mięśnie, które wtedy pracują, to właśnie mięśnie dna miednicy. Ćwiczenie można wykonywać na siedząco, na leżąco i na stojąco, trzeba napiąć mięśnie, przytrzymać przez 10 sekund, a następnie rozluźnić, całość powtórzyć. Takie serie po 10 powtórzeń zaleca się wykonywać przynajmniej trzy razy dziennie. Z czasem należy wydłużać czas napięcia i zwiększać liczbę powtórzeń.
Można także stosować zestaw ćwiczeń APE, które pomagają odzyskać kontrolę nad wytryskiem. Ćwiczenia polegają na masowaniu punktu w połowie mostka – na wysokości brodawek sutkowych lub punktu na tylnej powierzchni lewego uda – w odległości około 4cm od zgięcia kolanowego. Jeden lub drugi punkt należy masować około 4-5 minut, pomaga to rozładować napięcie. Podczas masażu można stosować metodę sterowanego wyobrażenia. Zaleca się wygodnie położyć, głęboko oddychać i wizualizować akt seksualny ze szczegółami. Inną metodą jest technika trzech palców, polega ona na uciskaniu przed zbliżającym się orgazmem punktu między jądrami a odbytem i czekaniu, aż podniecenie osłabnie.
Inne zalecane ćwiczenia na opóźnienie wytrysku to metoda ściskania oraz metoda start-stop. Metoda ściskania polega na stymulacji penisa do momentu wytrysku, przy czym gdy wytrysk się zbliża, mocno ściska się penisa, co prowadzi do częściowego zaniku erekcji. Ćwiczenie pozwala uświadomić sobie, jakie doznania prowadzą do kulminacji i pomaga samodzielnie kontrolowa
i opóźnia
szczytowanie. Metoda start-stop polega na stymulowaniu penisa i zatrzymaniu w momencie, gdy zbliża się szczytowanie. Pauza trwa, dopóki pragnienie nie minie, a po odzyskaniu kontroli należy wznowić stymulację. Cykl ten powtarza się trzykrotnie. Ćwiczenie zaleca się przeprowadzać trzy razy w tygodniu do czasu, gdy zostanie uzyskana większa kontrola doznań przed wytryskiem. Zarówno metodę start-stop, jak i metodę ściskania można wykonywać samodzielnie lub z pomocną partnerki.
Niestety coraz częściej u mężczyzn udane życie seksualne utrudnia przedwczesny wytrysk. Sytuacja ta prowadzi do frustracji i problemów w związku. Utrzymujące się przez dłuższy czas objawy przedwczesnego wytrysku same nie znikną, należy poszukać pomocy u specjalisty. W przypadku, gdy przyczyny przedwczesnego wytrysku mają podłoże psychogenne, trzeba się zgłosić do seksuologa, jeśli somatyczne – wskazana jest konsultacja z urologiem.
